31 oktober 2022. Jetje's wintertijd met platgetrapte spinazie

Jetje aan het woord

Goedemorgen op deze dag in de nieuwe wintertijd

Zo, dat was het weekend weer. Na alle verjaardagsperikelen was het weer eens tijd voor een rustig dagje. Ik maak na de extra lange afgelopen nacht, vandaag maar eens iets simpels. Dat wordt een vega gerecht op spinazie basis. Vroeger had spinazie de vorm van kleine, enigszins ronde blaadjes, maar nu wordt de spinazie bij de Dirk geleverd in ronde diepgevroren zogenaamde deelblokjes. Toen ik ze gisteravond in de pan deed, leek er eentje weg te rollen, maar ik zag hem verder niet direct meer en heb het zo gelaten.

Pas toen ik vanochtend zat te ontbijten en plotseling een koude natte zachte klodder onder mijn blote rechtervoet verpletterde, begreep ik na bekomen te zijn van de eerste verbazing dat ik het vermiste deelblokje toch nog weer had gevonden. Afijn, je bent er wel direct goed wakker van. Heb je last met wakker worden, gooi dan 's avonds wat diepgevroren spinazie op de vloer.

Het ooit diepgevroren deelblokje is alleen niet echt bruikbaar meer. Jammer in deze dure tijden.

Jullie Jetje

Samenvatting van vandaag

		Zoek je toeristen? Kom dan naar de Zaanse Schans. Daar is een groot deel van de wereld te vinden;
		We gaan kleven en plakken met de luchtfietser die nu eens niet aan zijn zadel plakt;
		Bij een stuk over paradijsvogels aan de Zaan horen natuurlijk ook wat foto's van die omgeving.

Paradijsvogel langs de Zaan

Als paradijsvogel wil je natuurlijk gezien worden. Hoe meer hoe beter. En waar doe je dat dan beter dan op een plek waar de halve wereld als toerist voorbij komt, omdat men wel eens wil weten hoe het echte Nederland er uit ziet? En dan heb ik het natuurlijk over de Zaanse Schans. Het later aangelegde wijkje langs de Zaan waar men allerlei oude Zaanse gebouwen en vooral molens bij elkaar heeft gebracht. Als een soort van levensgrote replica, waarmee men het beeld van het verdwijnende Nederland wil bewaren voor het nageslacht.

www.jetjesdag.nl | Model Henriëtte Sibie | Nicolaas/S fotografie |Jetje bij de Zaanse Schans|

Het resultaat dat men ooit met de Zaanse Schans beoogd zal hebben, is waarschijnlijk wel geslaagd te noemen. Het dorpsgezicht met z'n groene houten huisjes trekt niet voor niets zo onwijs veel toeristen. Toeristen die zo op het eerste gezicht vooral uit het Verre- en Midden-Oosten lijken te komen. Maar dan moet ik natuurlijk echt wel op uiterlijkheden afgaan.

Ik ben in verschillende jaargetijden op de Zaanse schans geweest. Ik heb er gelopen in de stralende zon, in de miezerregen. In het halve donker, waarbij de schaarse straatlantaarns al hun gelig licht verspreidden. Waarom een mens in de miezerregen of vallende avondschemer een bezoek brengt aan de Zaanse Schans? Dat had een hele platvloerse, nuchtere en praktische reden.

Vroeger poseerde ik regelmatig in de omgeving van het groene dorpje. In het Weefhuis met zijn klassieke beelden in de tuin en de minibieb in Zaanse stijl voor de deur. Daar liet ik dan mijn auto staan. Dan wandelde ik terug de brug over met zijn wereldwijde unieke panorama van molens met de Zaan op de voorgrond. Het moet miljoenen keren gefotografeerd zijn.

Ik daalde de trap af en liep langs de theekoepel. Langs het winkeltje waarin grootgrutter Albert Heyn ooit begonnen zou zijn, lang voor de AH-bonus en voordat in hamsterweken de hamsterende hamsters de Nederlandse reclame zouden gaan vullen. Je stak de straat over, over een hoog bruggetje, door een tuin met buxusboompjes. Om nog een stukje door te lopen over het schelpenpad tot aan de bebouwing aan de oostzijde.

En dan ging ik bij de paar restaurants die daar staan even een hapje eten bij "de Kraai", één van de restaurants die de Zaanse Schans daar rijk is. Maar wat je bij zo'n snel bezoek voor een hapje dan zag,was dat het er in de zomer én de winter druk was. Toeristen zijn er op de Zaanse Schans echt het hele jaar door. Het feit dat de open wijk geen toegangscontrole heeft speelt waarschijnlijk ook een rol. Je loopt er gewoon in en uit.

Er is nog iets speciaals aan de Zaanse Schans. Het stinkt er namelijk altijd. Een vreemde, duidelijk chemische geur die in de verte aan spiritus doet denken, maar het niet is. Geen idee wie of wat die lucht veroorzaakt, maar hij lijkt altijd wel ergens aanwezig als ik er ben. Ik zie het maar als een soort begroeting van een oude kennis, die er bij lijkt te horen. Die stank hoort er niet echt te zijn, maar het zou ook vreemd zijn als hij er niet meer was.

Maar goed, ik heb dus mijn paradijsvogeloutfit aangetrokken en ben deze zomer weer eens richting Zaanse Schans getogen. Het ging nu al zover dat ik het verzoek van overenthousiaste toeristen kreeg om in een paar overmaats klompen te gaan staan. Waarna men elkaar opzij stond te duwen om de perfecte foto te maken. Natuurlijk wel grappig op zich en misschien was dit ook wel de bedoeling. Het geeft namelijk toch wel aan dat mijn doel om een glimlach op het gezicht van mensen te krijgen wel lukt. Hopelijk denken de toeristen nu niet dat we er in Nederland allemaal zo bij lopen, compleet met een oude doofpot met boerenzakdoek in je hand.

Het was best wel weer een leuk bezoekje aan het bekende dorpje en en het zal echt de laatste keer niet geweest zijn dat ik de Zaanse Schans met een bezoekje heb vereerd.

Trouwens, bij een toeristenval als de Zaanse Schans horen natuurlijk winkels met souvenirs. Dus daar heb ik uiteraard ook nog even rondgekeken. Niets gekocht trouwens. Het is me te druk.

Haiku van de dag

Luchtfietser

Met plakken en kleven gaat een demonstrant door het leven

Soms heeft de luchtfietser ook wel eens last van kleven en plakken. Dat is vooral in de hoogzomer, als het zelfs in de koele hoge lucht nog wel eens flink warm wil worden. En als het erg warm is, dan plak je als fietser al snel vast aan je zadel. Ook als luchtfietser. Maar Uw luchtfietser heeft ook gezien, dat er tegenwoordig een ander soort plakken en kleven populair begint te worden.

Groepen voor jeugdige mensen, gek gemaakt door politici die hen, om Lenin te citeren, als "nuttige idioten" ziet om hun eigen onduidelijke doelstellingen te realiseren. En deze groepering laat zich buitengewoon gemakkelijk bang maken. De constante stroom van angst die de politiek over de mensen uitstort blijkt toch ook ergens te blijven plakken en kleven en dat is dan kennelijk in de hersenen van een groepering, die de wereld van het zelf nadenken nog niet verkend heeft. En daarmee achter een groepje zelfverklaarde leiders aanloopt om te demonstreren.

Er had kennelijk een of andere halve zool zichzelf aan de tafel vastgeplakt bij zo'n praatshow. Nou ja, het kwam erg over als een wat overdreven en in scene gezette actie, om de tanende kijkcijfers van de betreffende praatshow weer eens wat op te krikken. Erg overtuigend vond uw luchtfietser het allemaal niet, maar dat kan ook zijn constant aanwezige gebrek aan vertrouwen ten opzichte van overheid en media zijn. Hij ziet Tv-producenten er echt wel voor aan om een acteur met een Pritt stift in te huren voor dit soort werk. Nou ja, het doel, meer kijkcijfers, zal wel bereikt zijn, maar uw luchtfietser hoorde daar in elk geval niet bij.

In Frankrijk lijken de demonstranten echter te zijn dan in Nederland. Daar plakte men zich in Parijs aan het wegdek vast om automobilisten te pesten die daar echt niet voor hun plezier reden. Want wie rijdt er voor zijn plezier met een auto in Parijs? Niemand toch? En kennelijk zag de Franse oproerpolitie dat ook zo. Men pakte een vastgeplakte demonstrant met een paar man vast en dan was het een kwestie van "un, deux, trois." RUK! (geen idee wat RUK! in het Frans is, trouwens.) En dan was de demonstrant weer los.

En als het echt goede lijm was, zal er wel hier en daar wat demonstrantenvel op het wegdek zijn achtergebleven. Het is inderdaad nogal een drastische aanpak en hier zouden de betrokkenen waarschijnlijk wel 's avonds bij OP1 gezeten hebben om te laten zien hoe erg het allemaal was en dat een veel te dure advocaat uit zou komen leggen dat er aangifte tegen de betreffende politiemannen en -vrouwen gedaan moest worden.

Tja, het is warm weer. Inderdaad, de warmste eind oktober na 1937. Ruim 80 jaar geleden dus. Maarre, toen hadden we toch nog geen klimaatcrisis? Of een CO2-crisis? Of een Stikstofcrisis? Toch was het kennelijk ook net zo warm zonder crisis. Dat moet dan al helemaal een enge tijd geweest zijn, zo zonder crisis om alles aan op te hangen. Nou ja, uw luchtfietser begrijpt dit soort dingen gelukkig niet en hoeft er dus ook niet het hoofd over te breken.

Uw luchtfietser beperkt zich tot het af en toe wat vastplakken aan zijn zadel.

Herinner je je deze nog?

Censuur is een kwalijk iets in de samenleving. Wie beslist tenslotte wat een ander mag horen, zien en dus weten? In de vrije wereld van het internet is censuur zo mogelijk nog verwerpelijker. Dus hebben we in Jetje's dag in maart '21 een post besteed aan de dag tegen de internetcensuur. Je leest er hier meer over

Zaandam en de Zaanse schans

Ten noorden van Zaandam vinden we de Zaanse Schans, een wijkje waar men allerlei beeldbepalende gebouwen heeft samengebracht tot een soort van openlucht museum. Hierboven staat een bezoek verslag van de paradijsvogel. Maar ook als je niet als paradijsvogel vermomd gaat, is het een bezoek waard. Het is een soort kneuterige weergave van Nederland, zoals de buitenlander dat ziet, maar misschien maakt het feit dat het voor Nederlanders wat over de top is, toch wel extra leuk.

Nu ik toch steeds met die wilde outfits voor die paradijsvogel bezig ben, is het misschien ook wel weer eens tijds voor wat degelijker kleding. Een beetje afwisseling is ook wel belangrijk, nietwaar?

Colofon

Jetje's dag verschijnt in principe elke werkdag. Deze publicatie wordt uitgegeven door Henriëtte Sibie samen met Team Jetje, het team dat haar ondersteunt. Het team bestaat uit een wisselend aantal medewerkers. Team Jetje is inmiddels ook in te zetten voor ander schrijf- en fotografiewerk, waar bijvoorbeeld een regionale krant al gebruik van maakt. Voorwaarde is wel dat je in de kunst of de fotografie bezig bent.

Bijdragen

Mocht je ook eens een bijdrage aan Jetje's dag willen leveren, dan is dat altijd mogelijk. Er zijn geen kosten aan plaatsing verbonden, maar er is ook geen sprake van een vergoeding. Het geeft jouw werk wel een leuke exposure. Want dit weblog wordt goed gelezen. Een verwijzing naar je eigen website, weblog, Facebookpagina en vergelijkbaar is altijd toegestaan maar liever geen affiliate links.

Bij belangstelling of vragen kun je altijd contact met me opnemen en dan kijk ik graag samen met jou wat er mogelijk is. En dat is wat mij betreft best veel.