19 april 2024. Jetje strijkt plooien plat

Jetje aan het woord

Goedemorgen allemaal

Jaja, ik weet het. Plooien strijk je taalkundig glad. Nou, ik strijk ze plat. Dat geeft een mooiere alliteratie.

Vandaag gaan we het eens hebben over het strijken van de kleding in mijn garderobe. Als veelzijdig model moet je wel over een stevig gevulde kledingkast beschikken. En dat is ook wel het geval, al hoewel je als vrouw natuurlijk toch altijd dat vage gevoel hebt, dat je niets hebt om aan te trekken. Maar goed, daar hoef je geen modellenwerk voor te doen. Dat is universeel. En die kledingkasten moet je toch een beetje gevuld houden, nietwaar? En dus zal ik af en toe toch met de strijkbout en de strijkplank aan de gang moeten.

Ik wens iedereen fijn weekend. Het is hier zaterdag bloemencorso en ik ga dus naar de andere kant van het land om me te kunnen bewegen. Alles is al lang uitverkocht, dus toeristen gaan van een koude kermis thuiskomen.

Jullie Jetje

Samenvatting van vandaag

		1. Strijken is helemaal mijn ding;
		2. De beste verhalen zijn al weer vergeten;
		3. Een industrielandschap is weer eens iets anders.

Strijken geeft inzicht in het bestaan

Als model moet ik er altijd piekfijn uitzien natuurlijk. Dat spreekt voor zich. Dus ook mijn kleding moet op de juiste manier verzorgd worden.

Dat betekent niet alleen regelmatig een was draaien en laten drogen, maar veel erger, dat het ook gestreken moet worden. En strijken is niet mijn lievelingsbezigheid, alhoewel het wel rustgevend is, zodat je fijn over het leven na kunt denken. Hoe zouden ze dat trouwens vroeger gedaan hebben? Enig zoekwerk op mijn geliefde internet levert het volgende op:

De vroegste vormen van strijken dateren uit het oude China. Hier gebruikte men hete metalen voorwerpen om stoffen te persen en glad te maken. Dat klinkt als een voorloper van mijn stoomstrijkijzer. Dit deed men dan met behulp van metalen platen die verwarmd werden in het vuur. Vervolgens werden die platen over stoffen gewreven om ze egaal glad te maken. In het oude Rome werden vergelijkbare methoden gebruikt, waarbij gladde stenen en zelfs stukken glas werden gebruikt om stoffen te strijken. Mijn gedoe met strijkplank en strijkijzer is dus best wel oud.

Met de opkomst van de industriële revolutie in de 18e eeuw werden nieuwe technieken ontwikkeld die het strijken eenvoudiger en doeltreffender maakten. De uitvinding van de metalen strijkbout, die eerst werd verwarmd door kolen of houtskool en later door gas of elektriciteit, betekende al een eerste enorme vooruitgang in de praktijk van het strijken. Deze strijkijzers werden vaak gevuld met hete kolen. Daarna werden ze over de stoffen gewreven. Alles om die stoffen maar lekker glad te maken. De introductie van elektrische strijkijzers aan het einde van de 19e eeuw maakte het hele gedoe met het strijken nog wat gemakkelijker en toegankelijker voor huishoudens over de hele wereld. Mits men stroom had, natuurlijk.

Tijdens de 20e eeuw werden strijkijzers steeds geavanceerder. Ze kregen nieuwe functies. Er kwamen steeds aanvullende ontwerpen om het strijken nog weer sneller en effectiever te maken. Stoomstrijkijzers, die water omzetten in stoom om stoffen gemakkelijker te kunnen gladstrijken, werden populair in de jaren '50. Deze zijn sinds die tijd min of meer de standaard geworden. We vinden ze in huishoudens over de hele wereld. Daarnaast werd de strijkplank geïntroduceerd. Die zorgde voor meer comfort en een betere ergonomie, waardoor het strijken minder vermoeiend werd.

Met de opkomst van allerlei moderne kunstvezels en betere stoffen zijn ook strijktechnieken verder ontwikkeld. De eerste strijkrobots die het proces verder automatiseren en vereenvoudigen zijn ook al binnengewandeld. Dus ik verwacht dat ik binnenkort gewoon leuke modellendingen kan gaan doen en dat een apparaat mijn was staat te strijken.

De meeste goede verhalen zijn al vergeten

Schrijf je ook veel? Voor je weblog zoals ik? Of voor je werk, voor content voor je bedrijf of zomaar omdat je dat leuk vindt? Dan stuit je onvermijdelijk op het verschijnsel dat je gebrek aan inspiratie krijgt. Je weet totaal niet waarover je iets schrijven moet. Maak je er niet ongerust over. Elke schrijver kent het verschijnsel, zelfs de meest ervaren.

Deze aanvallen gebeuren. Dat weten we. Maar wat we niet weten is wanneer ze zich voor gaan doen. Daarom kunnen we er eigenlijk alleen preventief iets aan doen. We moeten proberen om iets aan de situatie te doen, voordat deze zich daadwerkelijk voor gaat doen. En dat kan. Er zijn meerdere manieren om het probleem aan te pakken en hier komt er één van.

Basis is het aanleggen van een dossier met suggesties. Maar hoe bouw je dat dossier op? Het begin is simpel. Schrijf elke dag het grappigste op dat je die dag hebt meegemaakt. Waren dat twee dingen? Dan ga je niet kiezen, maar schrijft ze natuurlijk allebei op.

Inderdaad, sommige dagen zijn gewoon saai. Dat overkomt iedereen. Op die dagen maak je weinig mee en zal het grappigste van die dag niet zoveel voorstellen. Of je weet zelfs helemaal niets. Geen punt, ga er niet wakker van liggen. Want als je dit consequent doet, dan zul je zien dat je lijst met suggesties waar je een stuk over schrijven kunt, toch echt gaan groeien.

Veel schrijvers hebben veel meer verhalen in hun hoofd dan ze zich realiseren. Dat komt vooral omdat heel veel potentiële invallen en ideeën na een paar seconden al weer vergeten zijn. En dus zal er niets met die invallen gebeuren. Laat staan dat iemand zal vinden, dat hij al zo'n mooie collectie opmerkelijke ideeën heeft. Dus schrijf alles op. Zo snel mogelijk nadat het gebeurd is. In een klein notitieboekje. Of in je telefoon. E-mail het desnoods naar jezelf. Alleen als je er een gewoonte van maakt om echt alles te noteren, zul je de goede suggesties ook meepakken.

Bijkomend voordeel is, dat je ook meer op vreemde en grappige situaties gaat letten. En als je er oog voor krijgt, zie je ook steeds meer.

Nee, het is echt niet zo dat grote schrijvers de hele dag briljante ideeën uit lopen te denken. Zelfs de meest creatieve geest heeft niet de hele dag goede invallen zonder dat hij of zij daar veel voor hoeft te doen. Ook die schrijvers zullen hele collecties met suggesties en ideeën hebben. Maar waar ze heel goed in zijn is het uitfilteren van de beste ideeën. En die weten ze daarna in die goede verhalen om te zetten.

Herinner je je deze nog?

Vind je ook wel eens iets uit? Nou, ik wel. En dat heb ik op 9 november 2021, de Dag van de Uitvinders, wel eventjes laten zien door mijn mobiele telefoon van een draad te voorzien, waarmee ik geen netwerk meer nodig had. Briljant, al zeg ik dat natuurlijk zelf en hoeft niemand het daarmee eens te zijn. Maar kijk zelf en maak een eigen oordeel op pagina https://jetjesdag.blogspot.com/2021/11/9-november-dag-van-de-uitvinders.html

Het industrielandschap

Gisteren was ik in Wijk aan Zee in het beeldenpark aldaar. Als je daar vanaf het parkeerplaatsje de weg volgt, kom je bij de Noorderpier. Daar is een uitkijkpunt en kun je opmerkelijke foto's maken van een industrielandschap. We hebben hier op Jetje's dag al heel wat uiteenlopende landschappen en stadsgezichten voorbij zien trekken, maar een industrielandschap zat daar nog niet bij. Dat werd dus tijd. Mooi of niet mooi, het hoort er in zekere zin bij, want de tijd dat we zonder de zware industrie kunnen ligt nog heel wat jaren weg.

Het wordt zomer. Ooit. En dan wordt het warm. En daar moet ik dan iets aan doen. Hoe ik dat doe, dat zien jullie maandag. Tot die tijd is het koud en winderig. Maar desondanks wens ik iedereen een heel prettig weekend met ongelofelijk veel plezier en jolijt.

Colofon

Jetje's dag verschijnt in principe elke werkdag. Deze publicatie wordt uitgegeven door Henriëtte Sibie samen met Team Jetje, het team dat haar ondersteunt. Het team bestaat uit een wisselend aantal medewerkers.

Team Jetje is inmiddels ook in te zetten voor ander schrijf- en fotografiewerk, waar bijvoorbeeld een regionale krant al gebruik van maakt.

Wil je een bijdrage leveren?

Mocht je ook eens een bijdrage aan Jetje's dag willen leveren, dan is dat altijd mogelijk. Er zijn geen kosten aan plaatsing verbonden, maar er is ook geen sprake van een vergoeding. Het geeft jouw werk wel een leuke exposure. Want dit weblog wordt goed gelezen. Een verwijzing naar je eigen website, weblog, Facebookpagina en vergelijkbaar is altijd toegestaan maar geen affiliate links.

Belangstelling of vragen?

Bij belangstelling of vragen kun je altijd contact met me opnemen en dan kijk ik graag samen met jou wat er mogelijk is. En dat is wat mij betreft best veel.