31 maart 2025. Alles kost toch weer meer tijd dan gedacht

Jetje aan het woord

Daar ben ik ook weer eens!

Met de "stilte voor de storm" zijn we bij de vorige Jetje's dag gestopt. En die verwachte stilte klopte ook wel. Alleen duurde die stilte wel wat langer dan verwacht. Nou ja, het steekt ook niet allemaal op een dag dus een ernstig probleem is het ook weer niet. Trouwens, die conclusie kan ook een rol spelen. Als er echt een harde aanleiding of een hard probleem is, dan komt het meestal wél op tijd klaar. Daarnaast moedigt de situatie in Nederland en de rest van de wereld het nemen van initiatieven ook niet erg aan. Aan de andere kant duurt dat allemaal zo lang en het zal ook nog wel heel lang gaan duren, dat je dat ook niet meer als alibi kunt gebruiken om weer te beginnen met iets uit te stellen. Dus we vatten de bok bij de horens, zoals dat heet en beginnen vandaag weer met Jetje's dag om er de komende maanden heel veel aan toe te gaan voegen. We gaan het samen meemaken.

De bruggen van de Spaanse kunstenaar en ingenieur Santiago Calatrava in de Haarlemmermeer over de Hoofdvaart zijn door hun grote hoogte niet over het hoofd te zien.

BLUESKY

Nog even dit, aan de lijst van social media heb ik Bluesky toegevoegd, maar het is me nog een raadsel hoe je daar vrienden maakt. Heeft iemand tips? In elk geval ben ik te vinden op jetjesibie.bsky.social

Jullie Jetje

Samenvatting van vandaag

		1. Bijna een jaar weer weggeweest. De voorbereiding voor het nieuwe bedrijf kostte veel tijd. Of niet? Lijkt dat zo? Lees het hieronder;
		2. Een fotoserie op een brug van Calatrava;
		3. Het eerste deel van een rondje Schokland.

Alles kost toch weer meer tijd dan gedacht

Waarom duurt toch alles weer langer dan je denkt?

Over het fenomeen van de eeuwige tijdsoverschrijding.

In het kort:

- De "planning fallacy" zorgt ervoor dat mensen structureel onderschatten hoeveel tijd een project kost, omdat ze te optimistisch plannen en obstakels negeren.

- Hoe groter een project, hoe groter de kans op uitloop, doordat complexe afhankelijkheden en onvoorziene problemen leiden tot vertragingen.

- Effectieve planningstechnieken zoals buffers, tussentijdse evaluaties en realistische vergelijkingen met eerdere projecten helpen om vertragingen te beperken.

Je kent het verschijnsel vast wel uit je eigen omgeving

Heb je ooit een project gestart met een duidelijk plan en een strakke deadline, om vervolgens te ontdekken dat het veel langer duurde dan je had verwacht? Dit fenomeen staat bekend als de "planning fallacy." Het is de menselijke neiging om consequent te onderschatten hoeveel tijd een taak of project daadwerkelijk in beslag zal gaan nemen. Of het nu gaat om het schilderen van een kamer, het schrijven van een artikel voor Jetje's dag of het bouwen van een huis, vrijwel iedereen ervaart dit probleem. Ook bij het starten van een nieuwe serie van Jetje's dag stak het dan ook onverbiddelijk de kop op.

Waarom onderschatten we de tijd dan toch zo?

Je zou het met alle pessimistische berichtgeving niet denken maar ons optimisme speelt hierbij een hele grote rol. Mensen zijn van nature geneigd om hun capaciteiten en efficiëntie enorm te overschatten. We focussen ons volledig op de beste scenario’s en negeren de obstakels die zich onderweg kunnen voordoen. Psychologisch gezien geven we de voorkeur aan succesverhalen. Mogelijke vertragingen laten we even zitten. Dat zien we wel als die zich voordoen. Hierdoor blijven we hardnekkig geloven dat het deze keer wél zal lukken binnen de geplande tijd. Ook al lukte dat vroeger bijna nooit.

Het waait hier op de brug altijd hard. Dus de hoed goed vasthouden

De wet van Hofstadter: "Het duurt altijd langer dan je denkt"

Douglas Hofstadter verwoordde dit fenomeen treffend met zijn wet: "Het duurt altijd langer dan je denkt, zelfs als je rekening houdt met Hofstadters wet." Dit komt doordat projecten vaak bestaan uit een groot aantal taken die van elkaar afhankelijk zijn. Zelfs als dit niet zo lijkt. Maar alleen al het feit dat je niet alles tegelijk kunt doen, zorgt er al voor dat je moet kiezen en daarmee altijd een taak vóór een andere plaatst. Verband is er altijd. Zodra één onderdeel vertraging oploopt, heeft dit een domino-effect op de rest van het project.

Waarom grotere projecten relatief nog meer uitlopen

Hoe groter een project, hoe groter de kans dat het langer duurt dan gepland. Dit heeft meerdere oorzaken:

Meer onbekende factoren

Hoe complexer een project, hoe meer onverwachte uitdagingen zich gaan voordoen.

Meer afhankelijkheden

Grote projecten bestaan uit veel kleine taken die elkaar beïnvloeden. Eén kleine vertraging kan een complete kettingreactie veroorzaken.

Optimisme op grotere schaal

Grote projecten worden vaak te positief ingeschat omdat ze worden opgedeeld in kleine, haalbaar lijkende taken.

Hoe kun je dan toch eens beter plannen?

Gelukkig zijn er in de loop der jaren de nodige strategieën ontwikkeld om tijdsoverschrijding te verminderen:

Gebruik de ‘buitenperspectief’-methode

Kijk naar vergelijkbare projecten uit het verleden en baseer je planning op die projecten om tot realistische inschattingen te komen. Plaats dat in plaats van het gebruikelijke wensdenken.

Maak een buffer voor overschrijdingen

Voeg extra tijd toe aan je planning, vooral bij grotere projecten, om ruimte te bieden voor onverwachte vertragingen. Je zult het hard nodig hebben. Pas wel op dat je de buffer niet gewoon gebruikt.

Deel je project op in kleinere, beheersbare taken

Dit helpt om beter in te schatten hoe lang elk onderdeel daadwerkelijk zal duren. En kleine projecten zijn beter te schatten.

Lekker in het zonnetje op grote hoogte op de brug

Voer regelmatig evaluaties uit

Door tussentijds je voortgang te controleren, kun je snel bijsturen voordat de vertraging te groot wordt.

De conclusie mag luiden dat realistische planning loont.

Het onderschatten van de tijdsduur is een hardnekkig probleem dat iedereen wel eens ervaart. Door bewust om te gaan met planning en realistische buffers in te bouwen, kun je voorkomen dat projecten uit de hand lopen. Een realistische inschatting voorkomt stress, want het stomme gejaag dat uit vertraging voortkomt is niet prettig. Een goede en bruikbare schatting verhoogt de kans op succes. Dus kortom: Iedereen heeft het weleens meegemaakt. Je begint vol goede moed aan een project, maar het duurt altijd langer dan je had gedacht.

Wat zouden ze wel van me vinden?

Het feit of je wel goed genoeg bent wil iedereen graag bevestigd zien door de mensen om je heen.

Die bruggen zijn complexe constructies

In het kort:

- Externe bevestiging zoeken is menselijk, maar maakt je gevaarlijk afhankelijk van anderen.

- Zelfkennis en zelfvertrouwen helpen je om onafhankelijk en sterk in het leven te staan.

- Bepaal je eigen waarde en laat anderen niet beslissen of je goed genoeg bent.

Ben ik wel goed genoeg?

Veel mensen vragen zich af of ze goed genoeg zijn. We zoeken daarom constant naar bevestiging van de mensen om ons heen. We zoeken bij vrienden, familie, collega's en zelfs bij wildvreemden op sociale media als Facebook en Instagram. Dit is op zich wel menselijk gedrag en het zit diep geworteld in onze sociale aard. We willen erbij horen. We willen geaccepteerd worden. Maar door continu naar externe bevestiging te zoeken, geven we anderen de macht en het bijbehorende recht om te bepalen hoe wij ons voelen over onszelf. Waarom zouden anderen het recht moeten hebben om te beslissen of jij wel goed genoeg bent? Alleen jij zelf kunt en mag dat bepalen.

De lange zoektocht naar bevestiging

Vanaf jonge leeftijd leren we dat lof en goedkeuring ons een goed gevoel geven. Bijvoorbeeld een compliment van een ouder. Een goede beoordeling op school. Of waardering op het werk kan ons zelfvertrouwen tijdelijk flink versterken. Maar als we te afhankelijk worden van deze bevestiging van buitenaf, raken we gevangen in een soort cyclus van onzekerheid. Als we complimenten krijgen, voelen we ons goed. Maar zodra er wat kritiek komt of de erkenning een tijdje uitblijft, slaat de twijfel toch weer toe.

De grote gevaren van de mening van anderen

Wanneer je afhankelijk bent van de mening van anderen om jouw waarde te bepalen, loop je tegen verschillende risico’s aan. Bijvoorbeeld:

Je maakt jezelf onnodig kwetsbaar

Je legt je zelfbeeld volledig in de handen van anderen, wat betekent dat hun mening jou emotioneel kan beïnvloeden. Daarmee maak je jezelf onnodig kwetsbaar;

Je past je te veel aan anderen aan

Je kunt geneigd zijn om jezelf te willen veranderen, alleen om maar bij anderen in de smaak te vallen. Zelfs als dat regelrecht in gaat tegen je eigen waarden en wensen. Je geeft je authenticiteit op om er maar bij te horen. Dat kan toch nooit goed zijn?

Je ervaart onnodige stress en angsten

Die voortdurende druk om goedkeuring van buitenaf te krijgen kan leiden tot steeds meer stress, faalangst en in extreme gevallen zelfs een burn-out;

Je ontwikkelt een veel te laag zelfbeeld

Als bevestiging een tijdlang uitblijft, kun je het idee krijgen dat je niet goed genoeg (meer) bent, wat je zelfvertrouwen verder zal ondermijnen;

Hoe ontwikkel je dan wel de nodige zelfkennis en zelfvertrouwen?

De sleutel tot innerlijke rust en eigenwaarde is het ontwikkelen van zelfkennis. En op die zelfkennis gebaseerd zelfvertrouwen. Het bezit van deze twee eigenschappen helpt je enorm om steeds onafhankelijker te worden van die beoordelingen van derden. Ok, maar hoe doen we dat dan?

1. Leer vooral jezelf kennen. Verdiep je in zaken als:

- Wat zijn je sterke en zwakke punten?

- Waar word je blij van?

- Wat vind je belangrijk in het leven?

2. Accepteer jezelf onder alle omstandigheden zoals je bent

Ook als er eens iets mis gaat of heel anders loopt dan je verwacht had. Denk na over punten als:

- Geen mens op deze wereld is perfect en dat is helemaal prima.

- Wees mild voor jezelf. Wees naar jezelf net zoals je naar een goede vriend of vriendin zou zijn.

- Omarm je fouten als kostbare leermomenten. Dat is veel beter dan je te concentreren op wat je nu weer verkeerd deed. Nu houd je er waardevolle kennis en ervaring aan over in plaats van een gevoel van mislukking.

3. Bepaal je eigen standaarden

-Stel realistische doelen voor jezelf. Doe dat gebaseerd op jouw eigen waarden.

-Vergelijk jezelf daarbij niet constant met anderen en waar die mee bezig zijn, maar kijk naar je eigen vooruitgang. Die is van belang. Niet de vooruitgang van een ander. Dat is hun probleem.

4. Werk altijd aan je zelfvertrouwen

- Doe dingen waar je goed in bent. En ontwikkel nieuwe vaardigheden, liefst als een uitbreiding op waar je al goed in was. Dat maakt je steeds beter tot een soort van expert.

- Oefen met positieve bevestigingen. Wees je daarbij ook bewust van negatieve gedachten, want die werken net zo sterk als die positieve bevestigingen.

- Omring jezelf met mensen die je steunen en inspireren.

5. De kracht van interne bevestiging

- Wanneer je zelfvertrouwen ontwikkelt en minder afhankelijk wordt van externe goedkeuring, krijg je meer controle over je eigen emoties en daarmee over jouw gevoel van welzijn. Je leert jezelf waarderen. En wel om de persoon die je bent. En dat staat helemaal los van wat anderen van jou vinden.

- Dit geeft je de vrijheid om de keuzes te maken die echt bij jou passen. Het gevolg is dat je meer veerkracht krijgt om door het leven te gaan.

Dus stel jezelf niet de vraag of je goed genoeg bent volgens anderen. Vraag jezelf liever af:

Ben ik tevreden met wie ik ben?

Alleen jij hebt het recht om die vraag te beantwoorden.

Niemand, maar dan ook niemand anders.

Luchtfietsers houden van vrijheid

Het mooie van fietsen in de ijle luchten is, dat je tussen de wolken zo goed na kunt denken. Sowieso iets wat steeds minder gebeurt natuurlijk. "Denken moet je aan een paard overlaten," zo werd er vroeger altijd gezegd. "Want een paard heeft een groter hoofd." Op een enkele mogelijke uitzondering na is dat vast wel waar. Maar het paard is er niet meer. In elk geval niet als denkhulp. Het aardige dier is vervangen door de ijskoude reacties van ChatGPT, GROK en Gemini. Inderdaad, de nieuwste telgen uit de wereld van de AI.

Uw luchtfietser denkt daar in alle vrijheid wel eens over na. Zonder deze hulpjes uit de digitale wereld, want die heb je daarboven niet. Vrijheid. Dat ervaar je als je alleen rond fietst, niet gehinderd door de gedachten en soms overredend gedrag van anderen. Want elkaar een mening opdringen is "het nieuwe normaal" geworden, zo lijkt het vaak.

Het is ook de reden dat uw luchtfietser ver boven aardse zaken als politiek en religie rond wil fietsen. Dat zijn geen zaken waar hij zich bij thuis voelt. Wat is meer versnipperd omdat iedereen er een eigen mening op na houdt die hij of zij graag aan een ander op wil leggen? Is het religie? Of politiek? Zodra je je met deze zaken bezig gaat houden moet je je confirmeren aan de gangbare ideeën.

Zowel in de religie als in de politiek zijn de verschillen vaak alleen zichtbaar voor kenners. De meeste mensen kennen de verschillen niet. Wat ze er niet van weerhoudt om een krachtige mening te hebben over hoe het zit en hoe het vooral niet zit. En dat laatste vind je dan bij "anderen." Het begrip "een ander" gaat vast nog wel eens in de "Dikke van Dale" komen met de omschrijving "Iemand die er niets van begrijpt en redelijk gestoord is." Want de ander heeft nu eenmaal per definitie ongelijk. Anders had hij zich wel bij "ons" aangesloten.

Religie en politiek zijn de grootst ontnemers van de menselijke vrijheid die er zijn. Volledig gebaseerd op aannames die tot onweerlegbare en onaantastbare waarheden zijn gepromoveerd. Waarheden die je over dient te nemen als je je met politiek of religie in gaat laten. Zodra je je daarmee gaat bemoeien lever je je vrijheid als vrij denkend mens in. Je wordt onderdeel van een groep. En de waarheden van die groep dien je over te nemen. En je moet leren dat "anderen" met een afwijkende mening of waarheid gewoon niet deugen. Weg met die lui.

Nee, dat is niets voor uw vrijheidslievende luchtfietser. Men vecht zich maar wezenloos in de bewegingen maar de wolken lokken...Wolken zonder religies en politiek. Heerlijk. Alle tijd om zelf een mening te formuleren. Een eigen mening gebaseerd op eigen waarden. Een mening die echt die van jou is. En geen overgenomen mening van een ander. Een mening die je zelf volledig onderbouwen kunt.

Rondje Schokland. 1 van 4.

Rondje Schokland 1. Van de westpunt naar de zuidpunt

De bomen op Schokland hebben het slecht

"Op een onbewoond eiland" was vroeger een liedje van één of ander kinderkoor. Nou, het voormalige Schokland was ooit een eiland, maar onbewoond was het niet. En nu is het na de drooglegging in 1942 een bult land in de Noordoostpolder. Leuk om eens te zien en er te lopen. Er loopt een wandelpad rondom het eiland en deze winter heb ik de kou getrotseerd om eens een wandeling om het eiland te gaan maken.

Je kijkt op het eiland een flink stuk weg

Wat opvalt is de hoge grondwaterstand. Je kunt je beter niet naast het wandelpad wagen, want je zakt direct in de baggerige grond. Dat heeft ook de bomen geen goed gedaan. Overal zie je omgevallen bomen waar geen wortel meer aan zit. Het lijkt allemaal gewoon weggerot.

Langs de rand van het eiland vind je een dun bosje waar veel bomen zijn omgevallen door de hoge grondwaterstand. Overal staan plassen

We beginnen met de wandeling op de parkeerplaats aan de doorgaande weg en gaan dan in zuidelijke richting, richting de ruïne van de kerk van Ens. De ruïne is in elk geval het zichtbare bewijs van bewoning op Schokland. Deze ruïne bevat de resten van een kerk. Deze dateert uit de 14e eeuw. Al in 1717 is de kerk verlaten, maar nog tot aan de ontruiming van het eiland in 1859 is de kerk in gebruik gebleven als begraafplaats.

Hoog grondwater en heel veel bagger. Zorg dat je op het verharde pad blijft

Bij de kerk ben je ongeveer op het zuidelijkste puntje van Schokland en ga je lopend weer in Noordelijke richting. Laten we dat morgen eens gaan doen.

De ruïne van de kerk van Nes

Morgen kijken we nog eens naar de tijd. Want gaat die nu echt steeds sneller? Of lijkt dat maar zo? Maar waarom is dat dan? En we wandelen weer verder over Schokland. Langs de oostkant nu.

Colofon

Jetje's dag verschijnt in principe elke werkdag. Deze publicatie wordt uitgegeven door Henriëtte Sibie samen met Team Jetje, het team dat haar ondersteunt. Het team bestaat uit een wisselend aantal medewerkers.

Team Jetje is inmiddels ook in te zetten voor ander schrijf- en fotografiewerk, waar bijvoorbeeld een regionale krant al gebruik van maakt.

Wil je een bijdrage leveren?

Mocht je ook eens een bijdrage aan Jetje's dag willen leveren, dan is dat altijd mogelijk. Er zijn geen kosten aan plaatsing verbonden, maar er is ook geen sprake van een vergoeding. Het geeft jouw werk wel een leuke exposure. Want dit weblog wordt goed gelezen. Een verwijzing naar je eigen website, weblog, Facebookpagina en vergelijkbaar is altijd toegestaan maar geen affiliate links.

Belangstelling of vragen?

Bij belangstelling of vragen kun je altijd contact met me opnemen en dan kijk ik graag samen met jou wat er mogelijk is. En dat is wat mij betreft best veel.