8 januari 2024. Jetje tobt met slappe dingen

Jetje aan het woord

Goedemorgen allemaal, in dit nieuwe jaar dat eigenlijk wel wat beter moet worden dan het afgelopen jaar

Het is eigenlijk al te laat. Het mag na 6 januari kennelijk niet meer. Reden des te meer, om het toch te doen en iedereen een heel goed en gezond nieuw jaar toe te wensen. Ik hoop dat 2024 wordt wat je er van verwacht en dat al je dromen en verwachtingen uit mogen komen.

Ik heb jullie een tijdlang gemist. Maar dat lag aan mij. Aan het feit dat ik slecht stil kan zitten en dan de neiging heb om erg veel te doen. En dagelijks een Jetje's dag maken kost veel tijd. Dat lijkt me wel logisch. Maar goed, ik ben er weer. En ik heb er echt zin in.

Ik zal jullie op de hoogte houden van alle ontwikkelingen hier. Dat gaan er heel veel worden, als het goed is. Maar goed, we beginnen bij deze weer met een heel nieuw seizoen "Jetje's dag." Nog even in de bekende uitvoering, maar zo rond april wordt dat meer en wat anders. Maar daar gaan we het nog uitgebreid over hebben.

Jullie Jetje

Samenvatting van vandaag

		1. Jetje tobt met slappe dingen;
		2. De terugkeer van een dagelijks ritueel: Jetje's dag;
		3. Jetje bezoekt het centrum van de wereld (althans zo denkt men daar.)

Jetje tobt met slappe dingen

Borstel-de-borstel-de-borstel. Jetje wast af. Met haar trouwe grasgroene afwasborstel. Haar ideale alternatief voor de afwasmachine. 2 stuks voor 98 cent bij de Action en ze gaan 5 jaar mee. Hoeveel afschrijving is dat per dag? Geen zin om het uit te rekenen, maar veel is het zeker niet. Dat ligt bij de aanschaf van een afwasmachine wel anders. En afwassen is gewoon een leuk, rustig en ontspannend werkje. Echt van dat "verstand op nul en blik op oneindig"-werk, waarbij je over het leven na kunt denken. En natuurlijk ook over de onverwachte rotstreken waar dat zelfde leven je regelmatig op verrassende momenten mee lastig valt. Nee, gewoon lekker eventjes de vaat schoon borstelen. En verder geen zorgen op dit moment. Daar knapt een mens van op.

Wat is er aan de beurt? Hé, een wit koffiekopje. De borstel er in en lekker borstelen maar weer. Even een mooie draai voor de wat aangeslagen onderkant van het kopje. Borstel-de-borstel-de-borstel. Krak! En weg is de borstel! De steel houd je in de hand. Na 5 jaar trouwe dienst heeft dit innovatieve "Made in China" product dan toch de geest gegeven. Gebroken. In twee delen. Wat zonde! Er mankeerde eigenlijk nog niet veel aan. Weggooien? Nee! We leven hier wél duurzaam. We houden rekening met het klimaat. Er wordt hier niets verspild.

En zo moeilijk is repareren toch niet? Hele woonwijken worden met purschuim, tie-rips en Duct tape bij elkaar gehouden. Zou dan een grasgroene afwasborstel niet te repareren zijn? Jawel, dat moet kunnen. Dus een rolletje Duct tape er omheen en het zit vast. Niet zo heel erg vast, maar op het oog best vast genoeg. En Jetje kan weer verder borstelen. Beetje heet water in het kopje en "borstel-de-borstel-de-borstel" daar gaan we weer. Maar dan...De combinatie van flink heet water en Duct tape blijkt geen gelukkige. De tape begint door de warmte van het afwaswater een beetje te smelten en "knik" gaat de afwasborstel. Helaas. De constructie is nu te slap om te gebruiken. Is dat even jammer.

Nu laten we ons niet op ons kop zitten door een wel erg slappe afwasborstel. Er zijn wel meer slappe dingen in het leven die ook niet bij de eerste tekenen van verval direct maar worden afgedankt. We gaan gewoon verder. Morgen is de Action wel weer open en wandel ik er wel even naar toe voor een nieuwe borstel. Tot die tijd is deze slapjanus nog prima. Zeg maar gerust geweldig. Zelden zo'n goede en zo'n bruikbare afwasborstel gezien.

Nee, Jetje laat zich niet zo heel gemakkelijk uit het veld slaan. Die komt van de Veluwe en is daarom wel vreemdere dingen gewend. En daarom komt, zoals in een ander artikel te lezen is, na de nodige vertraging ook mijn weblog weer in de lucht. Vol vreemde zaken. Zaken die misschien verbazing wekken. Maar ook zaken die mensen hopelijk tot een glimlach weten te verblijden in deze rare tijden. En ach, met één glimlach is mijn doel van vandaag met mijn weblog al weer bereikt.

I'm back

Daar zijn we weer... Jetje's dag is terug na ruim een jaar radiostilte

Over een kleine maand, op 1 februari is het al weer drie jaar(!) geleden dat de eerste Jetje's dag verscheen. Die uitgave was toen bedoeld als een herkenbaar dagelijks platform voor alle activiteiten die ik van plan was te gaan ondernemen. En dat waren er nogal wat. Maar ik wilde ook een platform met een brede uitstraling. Een uitstraling die overwegend vrolijk en positief was. Waarom? Omdat begrippen als vrolijk en positief gewoon bij mij passen. Dat de opzet van Jetje's dag best wel lukte bleek wel uit de terugkoppeling die ik van veel mensen kreeg. Ook bij die mensen werd "Jetje's dag" als een soort van vrolijke dag opener gezien. Hé, dat was best leuk om te horen.

Maar donkere wolken pakten zich samen boven de Lage Landen. We werden als land op een geniepige manier besprongen door een virus, het later zo beruchte coronavirus. En we werden geconfronteerd met een overheid die het eigenlijk ook allemaal niet meer wist en allerlei op het oog nogal vrij willekeurige acties begon te nemen. Dat was dus even geen ideale wereld om allerlei nieuwe activiteiten te gaan starten. "In tegendeel," zo zou je haast zeggen.

Maar dat tijdelijk stoppen met activiteiten betekende ook, dat de aanvoer van materiaal voor Jetje's dag niet kon gaan worden, wat wel mijn bedoeling was. Ik besloot in april om Jetje's dag daarom ook maar een poosje stil te leggen. In september ben ik er weer mee verder gegaan, omdat er allerlei positieve geluiden uit Den Haag in onze richting kwamen. "Dansen met Jansen," jubelde Hugo de Jonge. Was het einde van de pandemie na ruim een half jaar in zicht?

In oktober leek het allemaal wel weer voorbij. Ik kreeg weer moed en ging weer met mijn voorbereidingen aan de gang. Helaas barstte het virus samen met de overheid weer los en leek het weer beter om andere tijden af te wachten met nieuwe zakelijke ontwikkelingen. Gelukkig kwam er in 2022 weer wat lucht en begon ik alles dat op de plank ligt te verstoffen weer aan te slingeren. Om in februari direct met een absurde oorlog in Oost-Europa geconfronteerd te worden, direct gevolgd door een gierende inflatie. Waardoor mensen wel andere dingen aan hun financiële hoofd kregen dan belangstelling voor kunst en andere creatieve zaken.

Nee, er rustte duidelijk nog geen zegen op een leuke herstart van de eerder voorzichtig gestarte zaken.

Maar ik ben en blijf optimistisch. Iets wat ik ook met met mijn weblog Jetje's dag steeds meer en meer uit wil gaan stralen. De media in Nederland denken vooral in moeilijkheden, rampen, Gordon, Hazes, de Meilandjes en andere problemen. Daar doe ik dus niet aan mee. Ik wil met Jetje's dag een soort rustpunt in alle toestanden in de wereld realiseren. Ik wil een blog gaan maken dat denkt in oplossingen, in plaats van in confrontaties en de schuld van alles bij een ander neerleggen. En dat ga ik vanaf vandaag maar weer eens proberen. Ideeën genoeg, maar ik wil het even aankijken, dus de eerste tijd zal veel nog eventjes bij het oude vertrouwde concept blijven.

Maar in de loop van het jaar zal er beslist het nodige los gaan komen.

Ik waarschuw alvast maar even.

Zodat er niemand schrikt.

Luchtfietser

Nee, voor uw luchtfietser was het zeker geen slappe tijd. Verre van. Maar ook hij is blij dat hij weer regelmatig zijn helicopterview vanuit de hogere luchtlagen op u allen los kan laten. Misschien bent u er minder blij om, maar dat is dan ook prima. Vrijheid, blijheid en iedereen een eigen mening is het motto van de echte vrije fietser.

Wat is er veel gebeurd in dat ruime jaar dat er dan misschien wel gefietst kon worden, maar dat er geen verslag gedaan kon worden. Nou ja, dat gaan we dan wel weer inhalen in de komende tijd.

Uw luchtfietser zag vele politici komen en vooral weer gaan. Massaal ging men er met de staart tussen de benen vandoor. Logisch, wie had er nog zin om de kleine 20 "crisissen" die kabinet Rutte 4 voor hen had achtergelaten, op te gaan lossen? Heel begrijpelijk allemaal. De verkiezingen leverden een duidelijke winnaar op, waar een grote groep Nederlanders kennelijk veel van verwacht. Maar de columnisten van kranten als de Volkskrant en de NRC weten er nog steeds geen raad mee. Dat de ondergang van Nederland nabij is, daar zijn ze het in hun kranten wel over eens. Dat het allemaal de schuld van Wilders is, is ook iets dat daar niet ter discussie staat.

Nee, uw luchtfietser doet daar niet aan mee. Die heeft namelijk geen politieke voorkeur. "Wat? Hoe kan dat?" riep het beruchte "Mannetje Pechtold" deze week op de televisie, omdat mannetje zich alleen een wereld vol met D66-stemmers voor kan stellen. Maar het kan inderdaad.

Iemand die zelf nadenkt, probeert om tussen alle nepnieuws en AI-manipulaties nog iets van waarheid te vinden, kan zich onmogelijk vinden in de extreme standpunten die er tegenwoordig bij horen. Je bent vreselijk voor iets en afgrijselijk tegen iets en daar zit geen enkel grijs gebied tussen. Het is steenkoud of gloeiend heet. Het is diepzwart of fel wit. Het is Gordon of Gavin. Er zit helemaal niets tussen. Nou ja, niets? Het middengebied is namelijk wel het leefgebied van uw Luchtfietser. En vanuit dat middengebied zal hij in de komende periode zijn mening over van alles en nog wat weer gaan geven.

Maar verwacht geen lofzang op politicus W. of T. Want dat gaat niet gebeuren. En nu maar hopen dat het geen al te slappe tijd gaat worden. Want er moet natuurlijk wel iets te beleven zijn om over te schrijven. Ach, misschien raakt Hazes wel weer aan de drank. Dan hebben de kranten in elk geval weer voorpaginanieuws.

Herinner je je deze nog?

De overgang naar de zomer- en wintertijd geeft in elk geval materiaal voor de media om het over te hebben. Is deze overgang een nationale of zelfs internationale ramp? Want wat voor verschrikkelijke dingen zullen er dit jaar weer gaan gebeuren? Moet de overbekende strip van Dirkjan die de klok verzet door deze aan de andere kant van de zitbank te zetten, weer geplaatst worden? Heeft Gordon last van de overgang naar de zomertijd? Allemaal dilemma's. Jetje verzet de klok gewoon, merkt er verder niets van en leeft gewoon verder. En het verbazende is, dat dit gewoon goed gaat. Voor wie dat niet vertrouwt, hier staat het hele verhaal

De tijden zijn veranderd, maar aan de andere kant blijft de tijd gewoon

Naar het centrum van de wereld

Jetje gaat naar Amsterdam

Amsterdam, zoals de wereld het voor zich ziet

Woensdag aanstaande ga ik mij weer eens voorzichtig in onze hoofdstad wagen. In het mooie en veelbezongen Amsterdam, waar iedereen in de lente tulpen schijnt te gaan halen om die weer aan iemand weg te gaan geven. Nou, in elk geval een vriendelijk en aardig gebaar. Dat scheelt alweer.

Amsterdam is een stad waar ik een soort haat-liefde verhouding mee heb. Ik kan me niet voorstellen dat er mensen zijn die daar vrijwillig gaan wonen. Het is er druk, er hangt vaak een zure lucht van rottend afval, de mensen zijn gehaast en onvriendelijk. En slechts hier en daar vind je nog winkelpersoneel dat je NIET in het Engels aanspreekt.

Gezellig steegje

"Wat heb je er dan te zoeken?" Zul je je terecht afvragen. Heel simpel. In Amsterdam vind je heel veel winkeltjes die je elders niet vindt. Ik heb een grote collectie minder gebruikelijke kleding en die komt voor een groot deel van de Nieuwe Dijk af, uit de kleine zaakjes die daar soms wel en soms niet te vinden zijn. In de consumptie paradijzen die sommige winkelstraten en winkelcentra geworden zijn, zul je dat soort winkeltjes niet vinden. Dat is het domein van de grote winkelketens die allemaal ongeveer hetzelfde verkopen.

Ergens aan de beroemde Amsterdamse grachten

En dus waag ik mij zo af en toe in de trein richting Amsterdam. Het autootje mag thuis blijven. Die wordt in die stad alleen maar met hatelijke blikken bekeken. Nou, als er iets geks gebeurt dan horen jullie dat nog wel van mij.

Waterlooplein

Morgen gaan we grote vellen papier op de muur lijmen. Behangen noemen we die bezigheid. Het belangrijkste onderdeel is de behangtafel. Maar om die opgezet te krijgen? Dat doe je niet zomaar. Maar misschien heb jij nog een goede tip voor een behanger?

Colofon

Jetje's dag verschijnt in principe elke werkdag. Deze publicatie wordt uitgegeven door Henriëtte Sibie samen met Team Jetje, het team dat haar ondersteunt. Het team bestaat uit een wisselend aantal medewerkers. Team Jetje is inmiddels ook in te zetten voor ander schrijf- en fotografiewerk, waar bijvoorbeeld een regionale krant al gebruik van maakt. Voorwaarde is wel dat je in de kunst of de fotografie bezig bent.

Bijdragen

Mocht je ook eens een bijdrage aan Jetje's dag willen leveren, dan is dat altijd mogelijk. Er zijn geen kosten aan plaatsing verbonden, maar er is ook geen sprake van een vergoeding. Het geeft jouw werk wel een leuke exposure. Want dit weblog wordt goed gelezen. Een verwijzing naar je eigen website, weblog, Facebookpagina en vergelijkbaar is altijd toegestaan maar liever geen affiliate links.

Bij belangstelling of vragen kun je altijd contact met me opnemen en dan kijk ik graag samen met jou wat er mogelijk is. En dat is wat mij betreft best veel.