11 november 2022. Jetje heeft last van bananen in de fluitketel

Jetje aan het woord

Goedemorgen allemaal op deze dag zo vol met unieke mogelijkheden en de nieuwste kansen

Heb jij ook van die dingen in huis waar niemand eigenlijk de herkomst meer van weet? Vaak omdat ze al zo lang rondzwerven dat iedereen het vergeten is? Of de oorspronkelijke eigenaar ons misschien al definitief verlaten heeft? In elk geval heb ik hier zoiets rondzwerven en daar is een stukje over gemaakt. Als je het ding herkent, laat het dan vooral eventjes weten.

Daar kan ik misschien nog iets van leren. Trouwens, over leren gesproken, daar valt ook nog wel iets van te zeggen. "Een leven lang leren" zeggen ze bij de overheid, maar dat valt tegen. Een leven is bij de overheid ergens rond de 55 jaar wel afgelopen. Nou ja, op die leeftijd mag je dan wel met de seniorenbus mee en je krijgt recht op subsidie voor een verhoogd toilet. Dus we moeten niet altijd zo zeuren. Je kunt nu eenmaal niet alles hebben. Ach, en leren doet een mens ook in de harde praktijk, nietwaar?

Jullie Jetje

Samenvatting van vandaag

		Heb je ook van die dingen in huis waarvan je niet weet wat het is?;
		Of heb je ook last van bananen in je fluitketel?;
		Hoe dan ook, Amersfoort is en blijft een prachtige stad waar veel te bekijken is.

Wat is dit nu weer voor een ding?

Ach, in ieder huis vind je meestal wel van die voorwerpen die daar al tijdenlang rondzwerven en waarvan niemand meer weet waar ze ooit vandaan zijn gekomen, wat het zijn en hoe ze ooit in je bezit zijn gekomen.

Soms zijn dingen zelf al generaties oud en van de ene naar de andere generatie doorgegeven. Dat geldt ook voor dit "ding." Wat het is? Een kapot houten plankje waar twee zware metalen cilinders met grote bouten op bevestigd zijn. Het enige dat er op staat is de tekst "40mm."

Ik weet dat het ding in mijn prille jeugd al bij mijn opa op de schoorsteenmantel boven de kolenkachel stond en dat het waarschijnlijk een afscheidscadeau is geweest van de munitiefabrieken van de Hembrug, ten zuiden van Zaanstad, aan het Noordzee Kanaal. Bij die Hembrug zaten de zogenaamde Artillerie Inrichtingen. Hier werden de wapens van het Nederlandse leger gemaakt en onderhouden. Daarnaast werd er munitie voor deze wapens gemaakt.

Opa was eigenlijk apetrots op zijn tijd die hij bij "de Hembrug" had gewerkt in de metaalbouw. Achteraf gezien moet dat in de wapen- en munitie-industrie zijn geweest. En dan komt het voorwerp waar we het over hebben toch een beetje tot leven.

Want een favoriet verhaal van opa was, dat hij tijdens de eerste wereldoorlog geschut moest testen door testgranaten ver de zee in te schieten bij één of ander fort in Den Helder. En dan vallen steeds meer stukjes van de puzzel op hun plaats. Want de munitie die men daar gebruikte blijkt via wat zoekwerk op internet voor 40mm artillerie gebruikt te zijn. Hé, daar hebben we de 40mm terug die er aan de buitenkant op staat.

Kanonlopen en munitie moeten onderling heel goed in elkaar passen. Is dat niet het geval, dan wordt het geschut onnauwkeurig. Maar erger is, als de boel vastloopt. Een enorme ontploffing zal het gevolg zijn met groot gevaar voor iedereen die in de nabijheid is. Om dat veilig te stellen werden metalen cilinders gebruikt om de maat exact vast te stellen en ook regelmatig te controleren.

Zo'n metalen cilinder werd een kaliber genoemd. En daarmee is de herkomst in elk geval wel duidelijk. Het betreft een geknutseld ding dat uit een tweetal van deze kalibers bestaat. Mogelijk versleten of afgekeurde exemplaren, maar dat is niet echt meer na te gaan. Het metalen deel ziet er niet beschadigd uit, dat niet. Wel is van het houten grondplaatje een stukje afgebroken dat waarschijnlijk al heel lang geleden zoekgeraakt is.

Zo blijkt achter een raar en onduidelijk apparaat dat al generaties lang kris kras door de familie zwerft, toch nog een hele geschiedenis te hebben.

Jetjes kledingkast

Kijk vrienden, ik ben weer in mijn kledingkast gedoken en heb weer iets leuks gevonden, namelijk mijn kleding die ik altijd aantrek als ik mijn pannen ga poetsen. Want dat moet natuurlijk ook af en toe gebeuren, nietwaar?

Hallo vrienden, zijn jullie daar weer?

Wat gezellig dat iedereen er weer is

Goed idee, keukenpapier om mee te poetsen

Beetje poetsmiddel er op...

Poetsen, poetsen tot hij weer glimt

Nog even en die glimt weer als een spiegel

Hé, er lijkt nog wel iets in te zitten

En jawel hoor. Een banaan. Waar komt die nu weer vandaan? Ellende is dat altijd, die bananen in je fluitketel, net als je even thee wilt zetten.

Jetje zoekt naar de juiste weg

Waar begint en eindigt het leven zoals we dat kennen eigenlijk? Het begin is heel duidelijk. Ooit komen we schreeuwend als een politicus op de wereld, na de veilige omgeving van de baarmoeder verlaten te hebben en beginnen we aan een ongewisse tocht door het bestaan waar niemand de route van heeft uitgestippeld. Of zoals we het wel eens op de beruchte tegeltjes voor toeristen zien staan: "Van het concert des levens heeft niemand een program" en dat is natuurlijk akelig waar, hoe afgezaagd het ook klinkt. Maar goed, we zijn gestart en gaan nu door. Waar dan ook naar toe. Zo zijn we ook wel weer.

Maar waar gaan we naar toe? Wie heeft daar echt een idee over? Het blijft toch vaak een kwestie van zoeken. En dat is logisch. Onderweg zien we nieuwe dingen. We leren nieuwe zaken aan. We doen onderweg allerlei ervaring op, op elk willekeurig gebied. En daarmee verandert onze blik op de wereld op een onvermijdelijke wijze. Die blik verandert permanent. Constant. We merken dat we door alle kennis en ervaring anders tegen de wereld en haar bewoners aan gaan kijken.

Er zijn dingen die we altijd al vanzelfsprekend vonden. En dat kwam vooral omdat we de alternatieven nog niet gezien hadden en daarmee ook niet kenden. Maar als we die alternatieven wél gaan zien, dan kunnen die vanzelfsprekendheden wel eens behoorlijk gaan vervagen. Dan blijken die toch vol met onlogica te zitten.

En dan gaan we langzaam maar zeker inzien dat de weg die we bewandelen misschien eens bijgesteld moet worden. De weg is te lang en te saai. Of hij gaat te stijl omhoog, waardoor hij niet saai is, maar wel nauwelijks meer te belopen. Er kunnen duizenden redenen zijn waarom je weg niet meer voldoet.

En dan blijkt het inslaan van een nieuwe weg zo gek nog niet te zijn. Eigenlijk hebben we veel te lang op die oude weg door gelopen. Maar dat weten we met de kennis van nu. En toen we ooit heel optimistisch die weg in sloegen, hadden we die kennis nog niet. Kennis opdoen onderweg is dus van groot belang. Steeds moeten we leren om ons aan te passen. En vaak is er nieuwe kennis nodig voor nieuwe wegen.

Veel mensen moeten er niet aan denken om iets bij te moeten leren. Anderen vinden het leren van iets nieuws juist geweldig en benutten elke minuut om nieuwe werelden en onderwerpen te verkennen. Want als je iets niet zelf verkend hebt, kun je er ook niet over meepraten, nietwaar? Dan ga je af op de ervaringen van een ander. En dat is en blijft altijd gevaarlijk, want jij bent die ander nu eenmaal niet en je zult het nooit worden ook.

Leren is en blijft van het grootste belang om op de beste manier je weg te vinden in je leven. Dat hoeft geen universitaire studie te zijn, al mag dat natuurlijk wel. Een paar goede boeken kunnen al wonderen doen en je al een flink stukje op weg helpen. Via de verwijzingen in het ene boek, kom je wel weer op het andere terecht. Geleidelijk aan breidt jouw bibliotheek zich uit. En jouw kennis groeit mee.

Dat heeft nog één duidelijk gevolg, dat we ons meestal niet realiseren als we een weg inslaan. Naarmate we verder komen weten we meer. We doen al lopend op de weg kennis en ervaring op. Maar dat leert ons ook, dat we onze route beter bij kunnen stellen. We stuiten op onverwachte hobbels en obstakels die we nemen moeten. En soms kan het beter zijn om toch maar een zijweg in te slaan. Misschien is het maar tijdelijk. Misschien komen we daarom in de toekomst weer op de oorspronkelijke weg terug. Maar zeker is dat niet. Noodzakelijk dat we op de oorspronkelijke weg terug komen is het meestal ook niet.

We blijven dus in beweging. We blijven ook leren. We blijven doorgaan en nieuwe ervaringen opdoen die ons weer verder gaan helpen. Ons inzicht wordt groter en groter. En dat zal onvermijdelijk gevolgen hebben. Dat is goed. We zijn ooit begonnen met groeien. Waarom zouden we er mee stoppen?

De weg en je route zullen steeds aangepast worden. Je komt uiteindelijk toch nergens aan, tenzij je een cynicus bent die van mening is dat we uiteindelijk allemaal gaan overlijden. Wat op zich natuurlijk waar is, maar de weg naar dat punt ergens in de toekomst kan heel veel vormen aannemen. En er is er maar eentje die dat kan bepalen. En dat ben je zelf.

De wereld kan je voor allerlei verrassingen en problemen zetten. Maar uiteindelijk is het aan jou hoe je daar op reageert. En misschien leer je wel om verrassingen te gaan voorzien. Dat scheelt al een stuk, hoewel je nooit 100% dekking zult krijgen. Maar ach, alles vooruit weten zou misschien toch ook tot een saai bestaan leiden, waar we hoognodig vanaf moeten, nietwaar?

Je komt in de praktijk toch nooit echt ergens aan. Je blijft altijd onderweg. Je blijft steeds maar leren en ervaringen opdoen. Misschien is dat feit wel het belangrijkste dat je uiteindelijk leert.

Herinner je je deze nog?

Geld is raar spul. Ieder vindt dat je het niet zo belangrijk moet vinden, maar iedereen is wel druk bezig om er zoveel mogelijk van te verzamelen. En daarom bestaat er natuurlijk ook een dag van het geld die we vandaag kunnen bekijken in de herinnering.

En we hebben natuurlijk cryptogeld, zoals deze totaal geflopte Nederlandse versie van de Bitcoin

Amersfoort

Ik heb het vaker gezegd, er zijn van die steden waar je steeds weer met plezier naar teruggaat. En één zo'n stad is Amersfoort met zijn prachtige binnenstad. Dus dat ik veel foto's van die mooie stad heb is dan natuurlijk ook niet zo vreemd.

Laten we eerst maar eens weekend gaan vieren. Dan zien we maandag gewoon weer verder. In ieder geval wens ik iedereen een heel mooi weekend.

Colofon

Jetje's dag verschijnt in principe elke werkdag. Deze publicatie wordt uitgegeven door Henriëtte Sibie samen met Team Jetje, het team dat haar ondersteunt. Het team bestaat uit een wisselend aantal medewerkers. Team Jetje is inmiddels ook in te zetten voor ander schrijf- en fotografiewerk, waar bijvoorbeeld een regionale krant al gebruik van maakt. Voorwaarde is wel dat je in de kunst of de fotografie bezig bent.

Bijdragen

Mocht je ook eens een bijdrage aan Jetje's dag willen leveren, dan is dat altijd mogelijk. Er zijn geen kosten aan plaatsing verbonden, maar er is ook geen sprake van een vergoeding. Het geeft jouw werk wel een leuke exposure. Want dit weblog wordt goed gelezen. Een verwijzing naar je eigen website, weblog, Facebookpagina en vergelijkbaar is altijd toegestaan maar liever geen affiliate links.

Bij belangstelling of vragen kun je altijd contact met me opnemen en dan kijk ik graag samen met jou wat er mogelijk is. En dat is wat mij betreft best veel.