7 April. Lees eens een landkaart dag
 |
| Daar wil ik naar toe! |
Het was tweede paasdag "Read a roadmap day" ofwel de "lees een landkaart dag". Wel wat later is dat nog alle reden voor Jetje's dag om daar eens even naar te kijken. Want bij Jetje's dag weten ze nog wel degelijk hoe dat vroeger werkte, met een grote onhandige kaart, dan wel met een "stratenboek".
 |
| Een vrij vreemd soort uitvouwmechanisme |
De jongere generatie kan zich er niet echt een voorstel van maken. Namelijk van een wereld zonder WIFI, Smartphone en internet. Een wereld waarin je live met elkaar sprak, in plaats van via Whatsapp, Messenger of Signal. Maar ook een wereld, waarbij je zelf wist dat Vlieland niet in Zeeland lag en dat Maastricht niet de hoofdstad van Friesland was. Het was de goede oude tijd, dat je om de weg naar je bestemming te weten nog gebruik maakte van een landkaart.
 |
| Het blijft lastig als je niet kunt vinden, waar je ergens bent |
Moest je met de auto in een voor jou nieuwe omgeving zijn, dan kwam het Shell stratenboek goed van pas. Van elk dorp van enige betekenis, was een kaartje in het boek te vinden. Een index vertelde je waar je een straat op het kaartje op kon zoeken. En met het stratenboek opengeslagen op schoot onder je stuur vond je je bestemming wel. Lukte het echt helemaal niet, dan was er meestal nog wel een aardige en hulpvaardige inboorling te vinden die je verder wees. Nee, oriëntatie en de weg vinden was ook zonder elektronica goed te doen.
 |
| Soms is ook zaak om de juiste kaart bij je te hebben |
Iets lastiger werd het wel op grotere afstanden. De landkaart, die je dan nodig had, was een onhandig gevaarte dat je eigenlijk alleen goed kon bekijken, als je het vlak neer kon leggen. Bijvoorbeeld op je motorkap, maar dan moest je natuurlijk wel even de auto uit. Bij regen ook niet altijd even handig. De grootste uitdaging kwam altijd aan het einde, als de kaart weer opgevouwen moest worden. Dat lukte alleen met een relatief nieuwe kaart, waar de oorspronkelijke vouwen nog goed van terug te vinden waren.
 |
| Nou, deze kan wel weg. Ik heb altijd mijn telefoon nog |
Eind vorige eeuw kregen we gps. Via een ingenieus netwerk van satellieten kon een speciale chip met bijbehorende software vrij nauwkeurig bepalen waar je was. Op den duur was de nauwkeurigheid minder dan een meter. De chip werd in een TOMTOM ingebouwd, wat een merknaam was voor een navigatiesysteem. Er waren er meer, maar iedereen sprak over "mijn Tomtom", zelfs als hij een ander merk bezat. En dat was een ware revolutie.
 |
| En borden langs de kant van de weg zijn ook wel handig |
Via een instelbaar stemgeluid werd je verteld dat je op 100 meter rechtsaf moest. Een klein kaartje op het dashboard hielp je daarbij, als je het verschil tussen links en rechts nog altijd wat lastig vond. Het werkte bijna altijd goed. Soms was het wel eens verwarrend. Als je langs een kanaal reed en plotseling opdracht kreeg om 50 meter verder het kanaal in te rijden, had je soms de neiging om dat niet te doen. Maar dan werd er keurig netjes een nieuwe route berekend, die je naar je doel moest leiden.
 |
| De schoonheid van badplaats Noordwijk |
Nog weer nieuwer is de inbouw van dat navigatiesysteem in je telefoon. En de auto die zich zelf een weg baant over de wegen is er ook al jaren. De problemen zijn meer ethisch van aard dan technisch, anders was het er waarschijnlijk al op veel grotere schaal geweest. Maar ja, wie is er verantwoordelijk als een zelfrijdende auto een ongeluk veroorzaakt? De geleerden zijn er nog niet echt lekker uit.
 |
| Onhandige dingen in een auto, die kaarten |
Kennelijk zijn er ondanks deze ver voortgeschreden technologie nog altijd mensen te vinden met een zekere nostalgie naar de landkaart. En vandaar er een "Read a roadmap day" bestaat, waarop je geacht wordt je navigatiesysteem thuis te laten.
Quote van de dag
Fotoserie met Ton van Lammeren
Het is al weer een tijdje terug, naar zomer 2006, dat ik samen met fotograaf Ton van Lammeren uit Alphen a/d Rijn op stap ging naar een op dat moment leeg café, dat hij voor een shoot mocht gebruiken. Het thema was een bardame, die duidelijk over haar top heen was en voor wie het eigenlijk ook allemaal niet meer zo nodig was. Klanten werden natuurlijk nog wel geholpen, maar als er niemand kwam was dat ook prima.
Deze fotoserie was het resultaat, waar ik na die vijftien jaar nog altijd heel blij mee ben.
Colofon
Jetje's dag verschijnt in principe elke werkdag. Deze publicatie wordt uitgegeven door Henriëtte Sibie samen met Team Jetje, een ondersteunend team met een wisselend aantal medewerkers.
Bijdragen
Mocht je ook eens een bijdrage aan Jetje's dag willen leveren, dan is dat altijd mogelijk. Er zijn geen kosten aan verbonden, maar er is ook geen sprake van een vergoeding. Het geeft wel een leuke exposure want het weblog wordt goed gelezen. Een verwijzing naar je eigen website of weblog is altijd toegestaan. Affiliatelinks zijn niet toegestaan.
Bij belangstelling of vragen kun je altijd contact opnemen en dan kijken we graag samen met jou wat er mogelijk is. En dat is best veel.
Jetje's dag is op vele manieren te bereiken:
Alle foto's uit Jetje's dag staan op Pinterest
Kleinere berichten, foto's, kunstwerken etc. staan hier
Geen opmerkingen:
Een reactie posten