5 oktober 2022. Jetje reinigt een spiegelende stad

Jetje aan het woord

Vandaag ga ik weer eens terug naar Rotterdam, want ik had wel gezien dat wat poetswerk daar wel nuttig was. Het motto van Rotterdam "Niet lullen maar poetsen," is nog niet overal in de stad doorgedrongen, maar dan spring ik wel eventjes bij met mijn gele plumeau. Ik ben ook de rotste niet.

En als er dan mensen op straat bijna een flauwte krijgen van het lachen, dan ben ik wat mij betreft wel goed bezig, nietwaar? De "verhalenverteller" van Team Jetje heeft in elk geval ook even zijn nogal uiteenlopende associaties met de stad Rotterdam even op papier gezet. Rotterdam blijft een aparte en leuke stad.

Jullie Jetje

Samenvatting van vandaag

		Hoe gebruik je bakstenen om te kunnen parkeren?
		Een stad die graag met grote spiegels naar zichzelf kijkt;
		Een goede schoonmaakbeurt kan ook nooit kwaad.

Laat ik maar eens beginnen met deze fiets

Een klap met de baksteen

Ooit in 1974, je zou het bijna in een vorig leven kunnen noemen, heb ik een tijdlang in Rotterdam op een fulltime opleiding als Cobol-programmeur gezeten. Een in die jaren zeventig hypermoderne programmeertaal, die nu totaal verouderd is, maar verbazend genoeg nog steeds niet overal uitgestorven is. Maar dat even terzijde. Die opleiding was in een groot gebouw aan de Coolsingel, schuin tegenover het stadhuis, waar in de benedenverdieping een boekwinkel van de Slegte zat.

www.jetjesdag.nl | Model Henriëtte Sibie | Nicolaas/S fotografie | Jetje met plumeau in Rotterdam|

Zo, die Piet Blom had er ook al kijk op

Er heerste in het opleidingscentrum een ijzeren regime dat tegenwoordig aan Noord Korea zou doen denken. Als de trein te laat was (en dat gebeurde toen ook, al was het minder frequent dan tegenwoordig) en je kwam 3 minuten te laat binnen, dan mocht je je gaan melden bij de cursusleiding en kreeg je een uitbrander, omdat je veel te laat binnen was.

Die palm kan ook wel een afstofbeurt gebruiken

In de lunchpauze wipte ik nog wel eens binnen bij "Ter Meulen Post". Inderdaad de winkel van een postorderbedrijf dat een dunne catalogus huis aan huis in heel Nederland bezorgde. Inmiddels al heel wat jaren verdwenen. Daar kon je verbluffend goedkoop grammofoonplaten kopen. En dan moet je denken aan prijzen als 15 cent voor een single. Opmerkelijk genoeg verkochten ze er ook EP's. De EP zat tussen de single en de LP en bevatte 4 of 6 nummers. Die EP zag je bijna nergens, maar ik heb jaren een aantal EP's van de Beatles gehad, een soort uittreksels van hun albums. Bij Ter Meulen vandaan. Ze zijn helaas verloren gegaan bij de overgang naar de CD in de negentiger jaren. Ach, zo zie je maar weer wat je associaties met Rotterdam allemaal kunnen zijn.

Even voorbereiden op wat er komen gaat

In die jaren zeventig lagen nog grote stukken van de stad braak of werden gebruikt als parkeerplaats. Al die hoogbouw had je ook nog niet. Achter het stadhuis was een groot terrein waar je parkeren kon, deels onder het spoorviaduct. In die tijd nog voor een paar kwartjes, maar het was wel afgesloten met een slagboom waar je een muntje in moest doen om hem open te krijgen. Maar op een zaterdag ging ik even boodschappen doen in Rotterdam, samen met een neef. De drukte op de wegen en de overvloed aan bijna gratis parkeerruimte midden in de stad maakten dat toen nog prima mogelijk. Met de huidige kosten van vervoer en parkeren laat je dat soort dingen wel uit je hoofd.

Nooit geweten dat er een schaakstukkenmuseum bestaat dat gestoft moet worden

Toen we voor de slagboom kwamen stond er een auto voor ons. De passagier stapte uit en pakte een baksteen van de parkeerautomaat die daar bovenop lag. Daarna gaf hij met die klinker een klap tegen het kastje van de slagboom en die zwaaide keurig netjes open.

"Hé, dat kan ik ook" zei neef. En inderdaad, bij hem werkte het ook. Daarna heeft hij de rij die inmiddels achter ons stond ook allemaal even netjes binnengelaten met een klap met de baksteen. Waarom zou je de overheid ergens voor betalen als het ook zonder kon?

Je blijft toch Hollander, nietwaar?

Nou, dat was een hele klus, zo'n stad afstoffen

Ach ja, sentiment uit vroeger jaren waar geen sporen meer van te vinden zijn. En allemaal in die mooie stad Rotterdam, die vandaag netjes schoongeveegd wordt door de paradijsvogel Jetje.

Verhalenverteller

Haiku van de dag

Herinner je je deze nog?

Vandaag in de herinnering de "Dag van het gehoor." En dat moet er natuurlijk wel iets te horen zijn. En dus heb ik mijn keyboard aangezwengeld, de microfoon op zijn standaard geschroefd en ben ik het hoogste lied gaan zingen. Bijvoorbeeld van de zangeres Nina Hagen, waar ik vroeger nog wel eens mee geassocieerd werd. Helaas was er geen publiek, want dat zou ongetwijfeld begeesterd zijn geweest van mijn zangkunsten. Maar ja, ook als zangeres kun je nu eenmaal niet alles hebben.

Stad van spiegels en spiegelingen

Is het je wel eens opgevallen hoeveel spiegelingen er in Rotterdam te vinden zijn? Het is kennelijk een stad waar mensen zichzelf graag zien lopen. En waar gebouwen zichzelf graag een aantal keren laten zien. Al rondwandelend in die stad met de camera kom je nog wel eens iets tegen. Genoeg in elk geval voor een leuke serie "Spiegelend Rotterdam".

www.jetjesdag.nl | Nicolaas/S fotografie | Spiegelend Rotterdam |

Soms krijg je ook een spiegeling als het even regent

Morgen ga ik nog een keer naar Noord Holland, naar Medemblik. Daar waren we eerder met een fashionshoot, maar ook de paradijsvogel moet er nog even haar opwachting maken, nietwaar?

Colofon

Jetje's dag verschijnt in principe elke werkdag. Deze publicatie wordt uitgegeven door Henriëtte Sibie samen met Team Jetje, het team dat haar ondersteunt. Het team bestaat uit een wisselend aantal medewerkers. Team Jetje is inmiddels ook in te zetten voor ander schrijf- en fotografiewerk, waar bijvoorbeeld een regionale krant al gebruik van maakt. Voorwaarde is wel dat je in de kunst of de fotografie bezig bent.

Bijdragen

Mocht je ook eens een bijdrage aan Jetje's dag willen leveren, dan is dat altijd mogelijk. Er zijn geen kosten aan plaatsing verbonden, maar er is ook geen sprake van een vergoeding. Het geeft jouw werk wel een leuke exposure. Want dit weblog wordt goed gelezen. Een verwijzing naar je eigen website, weblog, Facebookpagina en vergelijkbaar is altijd toegestaan maar liever geen affiliate links.

Bij belangstelling of vragen kun je altijd contact met me opnemen en dan kijk ik graag samen met jou wat er mogelijk is. En dat is wat mij betreft best veel.