7 maart 2022. Jetje is terug van weggeweest

		Het was maar een griepje, zo wist iedereen. Maar dan wel eentje waarmee je een maand buiten kantoor was;
		En ook de luchtfietser moest noodgedwongen op non-actief;
		En ook kijken we hoe belangrijk doorgaan is, als je iemand wilt overtuigen van iets waar hij niet van overtuigd wenst te worden.

www.jetjesdag.nl | Model Henriëtte Sibie | Nicolaas/S fotografie | Een touw kan een aardig eigen leven leiden | Nog één keer achterom kijken

Nog één keer achterom kijken en dan weer verder

Omkijken naar de start van de toiletrolcrisis

We waren twee jaar verder. Twee jaar, nadat er paniek uitbrak in de wereld op basis van angst voor een tekort aan toiletpapier. Waar die angst op gebaseerd was? Niemand die het wist. Het startmoment van de paniek was wel heel duidelijk. Dat was toen de ministerpresident opriep om vooral geen toiletpapier te hamsteren, omdat dat niet nodig was. Uiteraard werd dat opgevat als een aanwijzing dat er een wereldwijde toiletpapiercrisis aan zat te komen. We kennen de ministerpresident wel een beetje, intussen. En meer hadden de mensen daarom niet nodig om in de auto te springen en met gillende banden naar de supermarkt te racen om de DIRK even vakkundig van hun voorraden toiletpapier te ontdoen.

Corona was gearriveerd

Want iedereen wist, dat je vanaf die oproep van de overheid nog maar één doel had in je bestaan, namelijk het opbouwen van een zo hoog mogelijke berg toiletpapier. En het was toch ook inderdaad op veel plekken niet meer te krijgen? Er was dan toch ook een tekort? Dat kon je toch zelf zien? Dus het klopte precies. Ik denk dat er nu na twee jaar nog best mensen zijn die nog steeds interen op hun voorraad van toen. Maar deze explosie van waanzin had één duidelijk gevolg: Iedereen wist dat corona in het land was. Hoe het daar gekomen was, wist ook niemand. Misschien meegelift in een kunststof bakje Foe yong hai van de afhaalchinees? Wel wist iedereen inmiddels dat corona iets met toiletrollen van doen had.

Het virus kwam en ging. Keer op keer. En weer.

Er ging een jaar voorbij. Er gingen twee jaren voorbij. Jaren waarin het virus steeds ongevraagd weer kwam en zonder gedag te zeggen plotseling weer vertrok. Het gedroeg zich echt als een....Tja, eigenlijk zoals een virus zich hoort te gedragen. Elk land vond een eigen manier uit om het virus te bestrijden. We sloten elkaar en onszelf op, we liepen met grote bogen om elkaar heen, desnoods even naar de overkant van de straat. We veegden het handvat van het boodschappenkarretje schoon en waakten ervoor om het karretje in de supermarkt niet meer los te laten, want dan riepen we de toorn van de supermarktmanager over ons uit. Leren om op de juiste manier boodschappen te doen vroeg je om meer regels om uit je hoofd te leren, dan het halen van je rijbewijs. In het centrum van het dorp liepen we netjes aan de juiste kant van de dranghekken, want corona was onder ons. En je kon van dat virus zeggen wat je wilde, het scheen zich perfect aan dranghekken en opgelegde sluitingstijden te houden. Het was wel een goed opgevoed virus.

Nederland was in de goede handen van Irma

Iedere paar weken kwam onze geliefde ministerpresident ons op televisie vertellen dat we vooral onze handen goed moesten wassen en dan kwam het allemaal wel weer goed. Rutte waakte als cerberus over ons. Met zijn schildknaap Hugo met de schoenen aan zijn zijde. Het lot van het vaderland was in goede handen, dat zag je zo. Handen die door Irma Sluis en collega's keurig gevisualiseerd werden, zodat ook gehoorgestoorden wisten dat ze geen toiletpapier moesten hamsteren.

Het verschil tussen toiletpapier en benzine

Trouwens, de vorige keer dat we gingen hamsteren was met de oliecrisis in 1973. Heel wat schuurtjes zijn toen afgebrand, omdat we ze vol gestouwd hadden met gammele blikken benzine. En de dampen die daar uit lekten ergens een vonkje hadden gevonden om ze te ontsteken. Dat was dan wel weer een voordeel van toiletpapier. Het vliegt veel minder snel in brand. Zelfs met twaalfduizend rollen in je garagebox liep je niet extreem veel risico. Maar goed, dit even terzijde.

Het virus ging overal gewoon zijn eigen gang

Als we van elk land de grafieken van het verloop van het virus naast elkaar leggen, dan zien we twee dingen: Namelijk dat elk land het anders aanpakte en dat elk land dezelfde grafieken had. Ofwel, dat virus ging gewoon volledig zijn eigen gang en deed gewoon de gebruikelijke virusdingen. Wat overheden deden of niet deden, deed er niet toe. Het virus was het virus. In de praktijk merkte je er verder niets van.

Nu nog mensen die inderdaad ziek waren

Over mensen die daadwerkelijk ziek geworden waren van het virus hoorde je niet veel. En wat krijg je dan als er twee jaar lang wordt geroepen hoe ernstig het allemaal is en je merkt helemaal niets? Dan doe je iets heel menselijks. Dan geloof je het allemaal wel. Het zal allemaal wel. Je krijgt van de overheid nog een drietal prikken cadeau en verder leef je lekker verder, zoals je toch al deed.

En dan voel je je na twee jaar plotseling een straalkachel

Totdat je op een kwade ochtend bijna je bed niet uit kunt. Totdat je staat te schudden van de koorts en je het gevoel hebt dat je in een straalkachel bent getransformeerd. Dan weet je het na twee jaar dreigementen van de overheid toch plotseling: "Verdraaid, dat virus bestaat echt. En het heeft me nog te pakken gekregen ook." Al met al ben ik toch een paar weken volledig uit de roulatie geweest met dit "griepje", dat het volgens de kenners zou zijn. En dat, terwijl ik toch minstens 40 jaar terug moet in de geschiedenis voor mijn vorige virusinfectie. Griep heb ik in al die jaren nooit aan gedaan.

En Jetje's dag liep een maandje in het honderd

En dus liep Jetje's dag in het honderd. Er was vooraf geen voorraad foto's aangelegd, dus opvangen werd lastig. Jetje's dag viel even stil. Tot vandaag. Want ik ben er weer.

Ik ga weer vrolijk verder waar ik gebleven was

Mijn afweersysteem heeft het virus kennelijk de nek omgedraaid. Dus ik kan weer verder met de dingen die ik al van plan was, op het punt waar ik gebleven was. Men is nog lang niet van mij af.

Doorgaan en weer doorgaan

Veel ondernemers, die net beginnen herkennen het wel. Ze hebben veel plannen. Misschien mag je het wel hun droom noemen. Maar ze ontdekken ook, dat anderen hun droom vaak helemaal niet delen. En dat de grote klus van dit eigen bedrijf nog komen moet, namelijk het overdragen van jouw droom op die anderen. Meestal op mensen wie dat eigenlijk niet eens zo nodig moet, omdat alles toch prima en lekker rustig gaat?

Nee, niet laten ontmoedigen

En dan is het zaak om je niet te laten ontmoedigen. Iets waar veel startende ondernemers toch echt wel last van ondervinden. Je moet je ondanks alles toch prettig en comfortabel blijven voelen. En dan scheelt het al een enorm stuk, als je van te voren weet wat je verwachten kunt.

Tsja, wat zou die klant nu eigenlijk willen?

Pas jouw boodschap aan aan je klanten

De eerste stap is het overbrengen van je boodschap op je potentiële klanten. In die boodschap vertaal je jouw boodschap naar wat zij zoeken. En dat klinkt eenvoudiger dan het in werkelijkheid is. Wat je zelf wilt, dat weet je als het goed is wel. Maar wat wil die klant nu eigenlijk? Dat is vaak een vraag die een stuk moeilijker te beantwoorden is.

Een marktonderzoekbureau werkt goed, maar...

Natuurlijk kun je via een marktonderzoekbureau die vraag wel laten beantwoorden, maar dat is in het algemeen peperduur. Zelf doen is vaak lastig, omdat je niet weet waar te beginnen. En dan is het niet verkeerd om eerst eens je eigen netwerk aan te spreken. Niet om zaken mee te doen, maar puur als sparringpartner. Alle kans dat daar het nodige uit komt.

En dan blijf je net zo lang aan je eigen verhaal sleutelen, totdat het geen vragen meer oproept. En tot jij het gevoel krijgt dat je verhaal ook bij degenen aan wie je het gevraagd hebt, is aangeslagen.

Gewoon alles zeven keer vertellen

En dan nog zul je jouw verhaal constant moeten blijven vertellen. Gebruik verschillende media. Pas je verhaal daar op aan. Breng het verhaal in allerlei context, van verschillende locaties en op de vreemdste momenten. Maar blijf altijd consequent. Op een gegeven moment zal je verhaal blijven hangen. Wist je dat er in de literatuur uitgegaan wordt van het feit, dat iemand minimaal zeven(!) keer je verhaal gehoord moet hebben, voordat het definitief in zijn of haar brein blijft hangen?

De klant weet wie je bent

Je bent nu zover dat je verhaal bij je potentiële klant bekend is. Nu gaan we proberen terugkoppeling van die klant te krijgen. We gaan de klant voeren met allerlei verhalen, artikelen, boekjes, wellicht een weblog en noem maar op. Let wel, we gaan geen reclame maken. Want wie we zijn en wat we willen, weet die klant inmiddels al.

Tijd voor contentmarketing

Deze vorm van bewerken van je klant wordt contentmarketing genoemd en er bestaan vele mogelijkheden en technieken voor. Uiteindelijk zal die klant ervan overtuigd raken, dat je heel goed weet waarover je het hebt. Én dat je te vertrouwen bent. En dat is een heel belangrijk punt. Als de klant dat gevoel namelijk niet heeft, is de kans dat hij of zij met jou in zee gaat eigenlijk wel te verwaarlozen.

Tijdelijke aanbiedingen werken altijd

We zijn weer een stap verder. Nu moeten we zaken gaan doen. Nu komen we op het gebied van de marketing om te verkopen. En dat doen we met aanbiedingen. Aanbiedingen die er altijd goed uit zien, die iets exclusiefs hebben en heel belangrijk, die tijdelijk zijn.

En maar blijven herhalen

Ben je er nu? Nee, was het maar waar. De potentiële klant is je na korte tijd al weer vergeten. Dus zul je hem of haar steeds aan je bestaan moeten herinneren. En dat is iets heel anders dan die klant bestoken met reclame. In feite is het een voortzetting van de contentmarketing die we hiervoor al hebben genoemd.

Met deze aanpak kan een nieuw bedrijf alleen nog maar een prima start maken, die niet tot ontmoediging van de starter van het bedrijf gaat leiden.

I'm back!

Ja ja, ook uw Luchtfietser kent zijn klassiekers. De zin "I'm back" komt uit de de mond van "robot" Arnold Schwarzenegger in de film Terminator 3 als hij met een helikopter door de muur naar binnen komt. Ooit was die terugkomst ook al eens aangekondigd in het politiebureau dat hij daarna binnenrijdt in de film Terminator 1. Inderdaad, het duurde even.

Als de video niet beschikbaar is, gebruik dan de link https://www.youtube.com/watch?v=RP7-SLtkCTU

En "I'm back" is ook wel een titel die toepasselijk is voor de huidige situatie. Uw Luchtfietser is back in town, na ruim een maand vrij doelloos en steeds depressiever rondgefietst te hebben. Want het was me de werkeloze periode wel. Niets kunnen publiceren in die woelige tijden is best een behoorlijke kwelling voor erg actieve Luchtfietsers.

Moeilijke tijden voor columnisten

Want ja, als columnist heb je natuurlijk het nakijken als de naamgeefster van het periodiek, waarin je schrijft tijdelijk uitvalt, waardoor er niets uit kan komen. Dat kan natuurlijk altijd. En het kan bij iedereen gebeuren, maar Jetje's dag is met ongeveer een jaar, nog maar zo kort in de lucht dat dit nog niet gemakkelijk op te vangen is. Het wordt in de toekomst wel een punt van aandacht om onverwachte uitval op te kunnen vangen, maar daar hebben we nu natuurlijk nog niet zoveel aan. Nou ja, alles komt inmiddels weer op de pootjes terecht en hier bij Jetje's dag lijkt het ergste leed geleden.

Vooral wel dingen blijven doen

Natuurlijk blijft uw Luchtfietser wel rond kijken naar wat er zoals gebeurt in de wereld. Van politieagenten, die gijzelnemers voor hun mik rijden, tot de voorlopige opschorting van de coronamaatregelen voor zolang het duurt. De tegenwoordige regeringen zijn opgebouwd uit personen die vrij snel in paniek lijken te raken en dan besluiten dat ze "vooral iets moeten doen." En waar die actiebereidheid toe leidt, hebben we allemaal de afgelopen jaren kunnen zien.

De schokkendste gebeurtenis

De meest schokkende gebeurtenis in deze werkloze periode is natuurlijk de inval van Rusland in de Oekraïne. In de jeugd van uw Luchtfietser was de Oekraïne een onderdeel van de Sovjet Unie, die eind jaren '80, begin jaren '90 uit elkaar viel. En er een aantal landen overbleven, die ons eerlijk gezegd vrij weinig zeggen. Of kunt u uit het hoofd zeggen waar bijvoorbeeld Abchazië en Kirchizië liggen en wat de nu de status van die landen is?

Bekend van ontploffende kerncentrales

Uw luchtfietser fietst over heel wat gebieden heen, maar kan het zonder atlas niet zomaar vertellen. Het bekendste werd de Oekraïne in 1986 door de explosie van een kernreactor. Hoewel dat nog net in de Sovjet-periode was, werkt die gebeurtenis tot op dag van vandaag en nog heel ver in de toekomst door.

Ons referendum zei duidelijk "Nee" en het werd dus "Ja"

En verder hebben we ooit een referendum over het land gehad. Of we Oekraïne bij de EU wilden hebben. "Nou nee", vonden de meeste Nederlanders. "Doe maar niet." Maar Rutte bedacht een inlegvelletje en een geitenpaadje en dus is de kans groot dat het land alsnog bij de EU komt. Van der Leyen heeft al een welkomstkaart geschreven namens de gehele Europese Unie. Niet dat ze daar bevoegd voor is, maar dat hoeft tegenwoordig allemaal niet zo nodig meer.

Ook Poetin is "back"

Maar goed, Rusland had zin in een ouderwets spelletje landjepik en de Oekraïne is wel heel veel land om te pikken. Dus daar zit je dan als landjepikker wel goed mee. "I'm back", dacht Poetin ook, net als de Luchtfietser en viel de Oekraïne binnen. Wat er nu eigenlijk allemaal gebeurt, is niet echt duidelijk. Maar dat de oorlog een volslagen ramp voor een onschuldige burgerbevolking is, is natuurlijk wél duidelijk. Voorlopig kunnen we slechts hopen dat deze nachtmerrie voor deze mensen snel over is.

Expositie Mari Kapteijns in Sint Oedenrode

De poster van de expositie van Mari Kapteijns

Mari Kapteijns maakt niet alleen de fraaie landschapsfoto's die we regelmatig hier op Jetje's dag aantreffen, maar is actief in meerdere richtingen van de beeldende kunst. Daarnaast produceert hij verhalen, ondermeer voor verschillende periodieken en publiceert hij regelmatig gedichten.

Een impressie van de expositie van Mari Kapteijns

Een veelzijdig persoon, dat is wel zeker. Ik ben ook enkele keren het onderwerp van zijn werkstukken geweest en er hangt hier één van zijn kunstwerken aan de wand. Ook op de expositie ben ik wat dat betreft terug te vinden. En dat vind ik natuurlijk een hele eer!

Een bewerking van een foto van Jetje

Mari heeft sinds 3 maart een tentoonstelling in ontmoetingscentrum Creatief Rooi, Borchrave 7 in Sint Oedenrode. Een paar foto's gaan hierbij. De poster over de expositie vermeldt alle benodigde informatie. Op de andere foto's een mooie indruk van het werk van Kapteijns, dat vooral de natuur, landschappen en dans als onderwerp heeft.

EEen impressie van de expositie van Mari Kapteijns in Sint Oedenrodeen impressie van de expositie van Mari Kapteijns

Een bezoek aan de expositie van deze veelzijdige kunstenaar is zeker aan te raden en ik verwacht ook wel dat we zijn fraaie fotowerk hier op Jetje's dag ook nog wel vaker zullen terugzien.

Bewerkte landschappen.

Een later binnengekomen werk, dat ter ere van de internationale vrouwendag is gemaakt en dat ook op deze expositie te bewonderen is.

Expositie Mari Kapteijns in Sint Oedenrode

internationale vrouwendag

Het wordt weer lente. En dus krijg ik weer lentekriebels. Grote schoonmaak en zo. Ik krijg bij het idee er al adrenaline van.

Colofon

Jetje's dag verschijnt in principe elke werkdag. Deze publicatie wordt uitgegeven door Henriëtte Sibie samen met Team Jetje, een ondersteunend team met een wisselend aantal medewerkers.

Bijdragen

Mocht je ook eens een bijdrage aan Jetje's dag willen leveren, dan is dat altijd mogelijk. Er zijn geen kosten aan verbonden, maar er is ook geen sprake van een vergoeding. Het geeft wel een leuke exposure want het weblog wordt goed gelezen. Een verwijzing naar je eigen website of weblog is altijd toegestaan. Affiliatelinks zijn niet toegestaan.

Bij belangstelling of vragen kun je altijd contact opnemen en dan kijken we graag samen met jou wat er mogelijk is. En dat is best veel.