20 april 2022. Jetje lakt alles weg

		Het lijkt wel een wob-verzoek bij de overheid. Alles wordt weggelakt in dit stukje recente geschiedenis;
		Wil je ergens echt goed in worden? Volgens Malcolm Gladwell gaat je dat 10.000 uur kosten. Dan kun je daar rekening mee houden;
		Harderwijk heeft een prachtig centrum. Het staat bekend vanwege het Dolfinarium, maar het heeft zeker heel wat meer te bieden.

www.jetjesdag.nl | Model Henriëtte Sibie | Nicolaas/S fotografie | Jetje lakt alles weg |

De zegen van Typ-ex

tikketik-tik-tik
tik-tik-tik-tik-tik-tik-ping-rats
tik-tik-tik-tik-ping-rats

was het kenmerkende geluid van een typiste in de jaren 70. De schrijfmachine was het meest voorkomende hulpmiddel in het kantoor en het vak van typiste om ze te bedienen was niet weg te denken. Zware IBM en Olivettimachines waar een ervaren typiste enorme snelheden op kon halen. Vaak veel meer dan op het ingewikkelder toetsenbord van een computer.

Voor je het vak van typiste (typist kan natuurlijk ook, maar die waren in de praktijk heel zeldzaam) onder de knie had, kreeg je eerst te maken met de opleiding "machineschrijven". En dan leerde je blind typen. De toetsen werden afgedekt met een metalen schermpje, waar je je handen onder kon houden, zonder ook maar even te zien wat je deed. Een variant die je ook wel zag was het afdekken van de individuele toetsen met kapjes. Dan zag je iets meer dan bij een schermpje.

De wijsvingers moesten dan op de letters G en H rusten. En dan maar g's en h's typen. En als je PING hoorde, haalde je met een hendel het bovendeel van de schrijfmachine, de zogenaamde wagen, naar links waardoor je een regel opschoof en weer aan het begin van een nieuwe regel begon. En als je dan voldoende velletjes volgetikt had met g's en h's, dan kwamen er twee letters bij. De F en de J, die naast de G en H zaten. En ging je bladen vol typen met interessante woorden als GHJF JFGH HFGH en dergelijke.

In de loop van de cursus kwamen er steeds weer nieuwe letters bij en na verloop van een tijdje wist je vrijwel automatisch welke vinger bij welke toets hoorde en kon je 10-vinger blindtypen. Heel handig. Mensen die dat toen geleerd hebben doen het vaak nu nog, zonder er ook maar een moment bij na te denken. Sterker nog, als je er over na gaat denken ga je fouten maken! Een goede typiste kon op deze manier vrijwel foutloos werken. En in een zeer hoog tempo ook nog!

Tot je toch op een onbewaakt moment een tikfout maakte. En dan was Leiden in last, want een fout corrigeren was niet eenvoudig. Dan moest de oude, verkeerde tekst overgetypt worden met een speciaal correctielint dat sommige schrijfmachines hadden. Maar soms kon je ook een stuk correctiepapier gebruiken.

En als dat allemaal niet geschikt was, was er tip-ex. Een soort van witte vloeistof die je over de over te tikken letters kon smeren. Dekken deed het goed, speciaal daar waar het niet moest zitten. Het nadeel was dat je het achteraf altijd kon zien en het stond gewoon slordig. Maar ja, voor overtikken van het hele vel papier was vaak geen tijd.

Het bestaan van iets als tip-ex bij het intikken van tekst is bij de computer met tekstverwerker nogal onvoorstelbaar geworden. Toch bestaat tip-ex nog wel, maar dan vooral voor handgeschreven documenten en tekeningen. En ook daar kan het best nog wel handig zijn.

10.000 uur regel van Malcolm Gladwell

De zogenaamde 10.000 uur regel die al langer bestond, maar populair gemaakt is door de Amerikaan Malcolm Gladwell zegt zoiets, als dat er 10.000 uur toegewijde oefening noodzakelijk is, om een goede kans te hebben een expert in het beoefende te worden. De basis voor deze uitspraak was een onderzoek op een muziekschool waar op hoog niveau vioolles werd gegeven en waar onderzoek gedaan werd naar allerlei verbanden tussen opleiding, oefening en behaald niveau.

Het is nogal een stevige uitspraak en zoals altijd in een dergelijke uiting was het commentaar niet van de lucht. Met name het feit dat de kwaliteit van opleiding en docenten nergens meegewogen werd was een punt van discussie. Ook persoonlijke factoren werden genegeerd en alle leerlingen werden min of meer gestandaardiseerd om vormen van vergelijking mogelijk te maken. Dat verborg de persoonlijke aanleg, die natuurlijk beter of slechter dan de standaard kon zijn.

De uitspraak hangt een beetje op de bekende uitspraak dat alleen veel praktijkervaring voor een echte expert kan zorgen. Dat is voor veel beroepen ongetwijfeld waar, want niet alles is met pure theorie onder de knie te krijgen. Maar het is maar de grote vraag of je gevonden cijfers zomaar mag generaliseren.

Volgens Malcolm Gladwell zag hij in allerlei andere onderzoeken en eigen onderzoek die 10.000 uur steeds terugkeren. Hij haalde bijvoorbeeld de Beatles en Bill Gates aan als voorbeelden in zijn boek “Outliers” die deze 10.000 uur nodig hadden gehad om de top in hun vakgebied te halen.

Het feit dat deze 10.000 uur zo hardnekkig genoemd wordt ligt in elk geval besloten in de zogenaamde American Dream, de mythe dat iedereen in de Verenigde Staten uiteindelijk kan worden wat hij wil. Het feit dat iedereen in een jaar of drie ergens expert in kan zijn, spreekt dan heel duidelijk aan. Steun uit een hoek van de televisiepresentatrice Oprah Winfrey hielp er ook aardig aan mee. Het is voor veel Amerikanen een soort van vaststaand feit geworden, waar hele carrière plannen aan zijn opgehangen.

5 jaar = 5*365 dagen = 5*365*11 werkzame uren is ongeveer 20.000 uur. Je zou dus in vijf jaren nog in twee dingen echt goed kunnen worden, maar dan moet je er ook volledig voor gaan.

Neem je de helft van die tijd, dus 5,5 uur per dag dan kom je ongeveer op 1 ding.

Goed nadenken dus wat je nog worden wilt! Dat wordt echt een kwestie van kiezen!

Harderwijk

Een aantal jaren geleden heb ik enige tijd in Harderwijk doorgebracht (meer info over Harderwijk en die tijd) waar ik op het prachtige plein "De Vischmarkt" een kleine kunstgalerie had. Het was een leuke tijd, waar ik met veel aardige mensen kennis heb gemaakt.

Vischpoort met bijgebouwtjes aan de kant van de Vischmarkt

Harderwijk staat natuurlijk bekend als redelijk toeristisch. Het bekende Dolfinarium is een trekpleister voor gezinnen. Maar als ik dacht dat ik op hemelsbreed 100 meter daarmee extra aanloop in de galerie zou krijgen, dan had ik toch echt mis gerekend. De mensen die voorbij liepen hadden helemaal geen aandacht voor de schoonheid van de omgeving. Die hadden hun mobiel en daar keken ze al lopend op. Waarschijnlijk hebben ze geen seconde na kunnen vertellen waar ze geweest waren.

Haven van Harderwijk

Zo druk als het aan de havenkant van de Vischpoort was, zo rustig was het aan de andere kant. Die poort was voor een groot deel van de toeristen een poort te ver. Nam niet weg dat het qua locatie een schitterend punt was met de eeuwenoude poort op enkele tientallen meters afstand. Zie de spiegeling in een foto in de galerie hieronder.

Vanuit de galerie gezien

Harderwijk Vischmarkt

De Vischpoort aan de kant van de haven

Morgen is de dag van de innovatie. En Jetje zoekt die innovatie natuurlijk in de kunst.

Colofon

Jetje's dag verschijnt in principe elke werkdag. Deze publicatie wordt uitgegeven door Henriëtte Sibie samen met Team Jetje, een ondersteunend team met een wisselend aantal medewerkers.

Bijdragen

Mocht je ook eens een bijdrage aan Jetje's dag willen leveren, dan is dat altijd mogelijk. Er zijn geen kosten aan verbonden, maar er is ook geen sprake van een vergoeding. Het geeft wel een leuke exposure want het weblog wordt goed gelezen. Een verwijzing naar je eigen website of weblog is altijd toegestaan. Affiliatelinks zijn niet toegestaan.

Bij belangstelling of vragen kun je altijd contact opnemen en dan kijken we graag samen met jou wat er mogelijk is. En dat is best veel.