200 keer Jetje's dag

		200 keer Jetje's dag. Dat vind ik best een leuke mijlpaal;
		Ik streef naar vernieuwing en innovatie, maar dat blijkt in de kunstwereld minder eenvoudig te zijn dan je denkt, in elk geval bij het tekenen, schilderen of fotograferen van modellen;
		200 blogs? O, maar dat kan ik ook, zonder enig probleem.

Bespiegelingen bij de 200e Jetje's dag

www.jetjesdag.nl | Model Henriëtte Sibie | Nicolaas/S fotografie | Jetje viert de 200e Jetje's dag |

Vorig jaar per 1 mei stopte ik noodgedwongen een tijdje met Jetje's dag, omdat ik tot over mijn oren in de rommel van een grootscheepse verbouwing zat en zelfs een tijdje mijn appartement moest verlaten. Ik ben nu weer een jaar verder en er zijn vandaag exact 200 afleveringen van Jetje's dag verschenen.

Jetje's dag was in eerste aanleg vooral bedoeld om eens op zoek te gaan naar andere manieren om een draai aan mijn modelwerk te geven. Ik had het 18 jaar gedaan en zowel het werken als kunstmodel als fotomodel had ik allemaal wel eens gezien en meegemaakt. Tijd voor vernieuwing en innovatie.

Want ik ben zelf een mens van regelmatige vernieuwing. Ik probeer graag eens iets anders. Nou, dan lijkt de kunstwereld natuurlijk de aangewezen plek om andere dingen te gaan doen. Nu zullen er ongetwijfeld richtingen zijn waar dit wel degelijk het geval is en waar nieuwe concepten omarmd worden. Maar mijn ervaring met het modelwerk is toch vooral een conservatieve wereld die van rare nieuwlichterij van modellen niet veel hebben moest.

Als kunstmodel is het daardoor vrijwel onmogelijk om vernieuwend te zijn. Sinds Rembrandt en Vermeer is de kunstwereld voorzien van ongeschreven regels en is daarmee afgebakend. Het gevolg is dat nieuwe tekenaars vooral proberen om de oude te imiteren. Je zou verwachten dat de kunstenaars van nu juist naar nieuwe wegen gaan zoeken, maar kennelijk speelt het feit dat alles al een keertje gedaan is hier parten. Maar om na 18 jaar steeds hetzelfde te blijven doen, werkt voor mij niet meer. Ik zal misschien nog wel eens ergens poseren, maar dat is dan puur, omdat het iets anders of iets nieuws betreft. Maar ik ga er niet actief meer naar op zoek. Als er iets op mijn pad komt, zal ik het bekijken en er mogelijk iets mee doen. En ik heb nog een aantal eigen projecten in voorbereiding.

Leg 100 foto's van fotografen op Facebook naast elkaar en je zult moeite hebben om aan te geven welke foto nu van wie is. Ze zijn in wezen allemaal hetzelfde. Bijna altijd een model dat "mooi staat te zijn" in een geschikte omgeving of een studio met een donkere achtergrond. Niets mis mee en wie dat wil doen moet dat vooral doen. Maar mijn stijl is het niet meer. Ik heb dat soort modelfotografie gezien. Je moet je als model gelijk laten stellen aan alle andere modellen wil je regelmatig gevraagd worden. Je moet net als iedereen zijn. Je moet je net als iedereen gedragen en vooral "volgens de regels" poseren. En daar ben ik veel te eigenwijs voor en te veel gesteld op verandering.

Ik ben met Jetje's dag begonnen om naar een andere richting in de fotografie te gaan zoeken. En dat gaat eigenlijk twee kanten op. De ene kant is de benadering van de paradijsvogel en de andere kant is het verhalend en seriematig werken.

Op die paradijsvogel aanpak was ik bij toeval gestuit. Het is een manier van kleden, gedragen en leven voor "minder jeugdige" dames, die steeds meer lak aan alle conventies en "regels wat je moet doen en wat je hoort te doen" krijgen. Zoals iemand in die wereld de wijze woorden sprak "als jij vindt dat 1 plus 1 vijf is, dan is het vijf." En de discussie is gesloten. Iedereen mag vinden wat hij of zij wil. Voor iemand die graag op een creatieve manier naar nieuwe wegen zoekt, is dit natuurlijk een ideale benadering. De kreet paradijsvogel heeft te maken met de kleurige aanpak. Paradijsvogels kleden zich uitbundig en combineren echt alles met alles. En dat kan heel stijlvol en vaak verrassend werken, al voldoet het aan geen enkele regel of conventie. Kortom, het spreekt mij aan.

De andere richting is het poseren in series. Dus niet één "mooie" foto, maar een serie foto's die samen een soort van eenvoudig verhaal vertellen. Soms is dat verhaal wel duidelijk, andere keren is het meer een reeks over een bepaald onderwerp. Dat kan heel breed gaan.

Grappig is, dat je er naar ik al verwachtte, vrijwel geen fotograaf voor vinden kunt. Die bekijken het met verbazing en zijn vrij unaniem van mening dat dit geen "echte modelfotografie" meer is. Waarmee ze mijn mening, dat er in die wereld niemand openstaat voor enige verandering, alleen maar keihard bevestigen en zelfs verder versterken. Inmiddels heb ik ook in die eigen aanpak mijn draai wel gevonden. Ik krijg veel positieve reacties. Alleen op Facebook moeten de fotografen er wel heel erg aan wennen en durven er hun dure camera niet aan te wagen.

Ook hier wil mijn eigen draai echt niet zeggen dat ik nooit meer een klassieke modelfoto zal gaan maken. Natuurlijk wel. Maar ook hier ga ik niet actief aan het werven, maar elke fotograaf die eens wil experimenteren is welkom.

Veranderingen genoeg op komst voor mijzelf. Voor de de rest van mijn plannen blijft het nog wel zoeken met veel onzekerheden die ik voor lief moet nemen. Allerlei problemen in de wereld, een overheid die met Corona blijft tobben, media die het verschil tussen waarheid en onzin vergeten zijn. Het zijn geen factoren die een rustige uitbouw van een nieuwe aanpak stimuleren. Maar niets doen is natuurlijk al helemaal geen optie.

Dan zal er namelijk echt niets gaan gebeuren.

En dat is voor mij een ondenkbare situatie.

Ja, maar dat kan ik ook!!

Soms zie je dat mensen een prestatie leveren, waarbij je zoiets denkt als "Ja maar, dat had ik ook wel gekund". En dat kan best wel eens waar zijn. Waarom niet? En toch is er natuurlijk wel degelijk een verschil.

Een voorbeeld waar je dat overal op internet kon horen beweren, is de verkoop van een zogenaamde NFT door de computerkunstenaar Beeple. Een NFT wordt gebruikt om de eigendomsrechten van een digitaal werkstuk als een foto, muziek, video etc. vast te leggen via een nieuwe technologie die blockchain heet.

Klinkt allemaal erg ingewikkeld, maar dat valt wel mee als je je er eventjes in verdiept. Het is geen heksentoer. Maar wat was er dan zo bijzonder aan die NFT van Beeple? Heel eenvoudig, het betrof een zeer simpel digitaal "kunstwerkje" dat voor maar liefst $69 miljoen US-dollar verkocht werd. Waanzin?

Misschien is het waanzin. Maar dat zei men van de eerste Bitcoins ook en daar zijn ook al heel wat miljonairs uit voortgekomen. Maar het leuke van deze actie is, dat inderdaad echt iedereen dit had kunnen doen. Ik zou het ook wel gekund hebben. En jij beslist ook.

De discussie op internet was niet van de lucht over deze "overpriced JPEG". Iedereen was van mening dat Beeple helemaal geen bijzondere prestatie had geleverd, die een dergelijk absurd bedrag misschien nog enige realiteitswaarde had gegeven.

Maar wat was dan het verschil tussen deze enorm grote groep die dit ook moeiteloos had kunnen doen en Beeple? Heel eenvoudig. Beeple deed het. De rest van de mensen die commentaar leveren deden het niet. Overigens zal iedere kunstenaar die wel eens met abstracte kunst werkt het wel herkennen. Die kent de opmerkingen als "dat kan mijn zoontje van drie ook" uit zijn hoofd. Ook hier hetzelfde punt. De kunstenaar heeft het werk gemaakt, er zijn ziel en zaligheid in gelegd en hoopt er brood mee op de plank te krijgen. De vader van de driejarige komt niet verder als een domme opmerking.

Dit fenomeen is iets dat je steeds weer opnieuw in de literatuur terug ziet keren. Het behalen van succes zit hem niet zozeer in het hebben van de juiste kennis en ervaring. Waar het dan wel in zit? Het zit in het kale feit of je iets doet of niet. In actie komen is het toverwoord en we hebben het er hier op dit weblog ook al vaker over gehad.

Dus wil je ook iets dat anderen niet doen? Begin dan met in actie te komen. Dat is in elk geval een goed begin!

Het is weer weekend. Er staan nog wel een paar leuke dingen in de agenda , dus wat het maandag gaat worden dat zie ik nog wel. In elk geval wens ik iedereen een heel leuk weekend.

Colofon

Jetje's dag verschijnt in principe elke werkdag. Deze publicatie wordt uitgegeven door Henriëtte Sibie samen met Team Jetje, een ondersteunend team met een wisselend aantal medewerkers.

Bijdragen

Mocht je ook eens een bijdrage aan Jetje's dag willen leveren, dan is dat altijd mogelijk. Er zijn geen kosten aan verbonden, maar er is ook geen sprake van een vergoeding. Het geeft wel een leuke exposure want het weblog wordt goed gelezen. Een verwijzing naar je eigen website of weblog is altijd toegestaan. Affiliatelinks zijn niet toegestaan.

Bij belangstelling of vragen kun je altijd contact opnemen en dan kijken we graag samen met jou wat er mogelijk is. En dat is best veel.