29 maart. Jetje's grote vuurbollen

		Vandaag is het pianodag en dat maakt allerlei nostalgische gevoelens bij Jetje los;
		Leve deze draagbare variant van de piano. Een vleugel neem je niet gemakkelijk onder je arm;
		De Pietersberg bij Maastricht is tegenwoordig een prachtig wandelgebied geworden.

www.jetjesdag.nl | Model Henriëtte Sibie | Nicolaas/S fotografie | free style piano spelen zoals Jerry Lee Lewis |

Vandaag, 29 maart, is het pianodag

Wist je dat een piano 88 toetsen heeft? Of had je ze nog nooit geteld? Ooit heb ik pianoles gehad, waar ik zo direct op terug kom. Maar ook daar heb ik ze nooit geteld. Ik speel wel keyboard en als je dan goed kijkt, dan is het verschil tussen een keyboard met zijn 61 toetsen, precies twee octaven. Mooi, weet ik dat ook weer.

Maar waarom speelt die 88 dan zo'n grote rol? Heel simpel. Op de 88-ste dag van elk jaar is het "Piano Day", ofwel de "Dag van de Piano". Dat betekent dat in schrikkeljaar de pianodag op 28 maart valt en in andere jaren komt daar een dag bij en vieren we het op 29 maart. Pianodag dus. Pianodag wordt wereldwijd gevierd. Het is zoals de naam al suggereert een event waarbij de piano centraal staat.

In mijn jeugd hoorde een muzikale opleiding er gewoon bij. Dat begon met blokfluit en ging dan op een gegeven moment over op piano. Of je misschien een ander instrument zou willen leren spelen deed er niet zoveel toe. De keuze was altijd piano, want dat hoorde bij het beeld dat naar buiten gebracht moest worden. Zelf had ik meer idee in een gitaar, maar dat was toch eigenlijk niet de bedoeling.

Het was de tijd dat de piano ook een plek kreeg in de rock&roll muziek. Musici als Jerry Lee Lewis gaven een totaal nieuwe benadering van de piano. "Great balls of fire" en dat soort muziek. Piano spelen werd met dit soort musici ook een vorm van entertainment. Ook dat was bij ons thuis geen optie.

Ik ben blij dat het geen vleugel is

Pianospelen was bij ons thuis een serieus gebeuren, met een instrument dat op een serieuze manier bespeeld moest worden om daarmee serieuze muziek te produceren. Rock&roll muziek viel daar zeer zeker niet onder. Echt enthousiast kon ik eigenlijk niet van de pianolessen worden. Het was gewoon niet leuk om te doen. Ik kon het mij leuker voorstellen.

Ik heb het spelen wel altijd een beetje bijgehouden, want muziek bleef op zich wel kriebelen. Een keyboard is wat minder een obstakel in huis dan een piano en je houdt er ook je buren te vriend mee. Een "echte" piano kan enorm ver door dreunen. Moderne huizen en appartementen, waarbij alles aan elkaar zit, zijn niet meer voor dat soort instrumenten bedoeld. Een ander voordeel van een keyboard is dat je het zelf op je hoofd kunt zetten en dat zie ik mezelf met een Steinway vleugel nog niet doen.

Maar ach, wie weet krijg ik nog eens de geest en stort ik mij toch weer op de muziek. Er gebeuren tenslotte wel meer onverwachte zaken in een mens zijn leven. Maar dan moet het eerst lollig worden en het "serieuze" moet uit mijn muziek. Dat is meer iets voor het concertgebouw of zoiets. Buitengewoon kundig en knap. Maar op mijn oude dag (oei, zei ik dat echt?) is plezier in dingen belangrijker dan serieusheid.

Natuurlijk kost al dat pianospelen veel tijd. En zoals jullie weten heb ik eigenlijk niet veel tijd. Maar dat los ik op door het spelen gewoon met andere zaken te combineren. Met strijken bijvoorbeeld, dat gaat prima samen.

Strijken van de was en muziek maken gaan heel goed samen

Wandelen op de Pietersberg bij Maastricht

Gezicht op België vanaf de Pietersberg

Wie in Maastricht is, kan niet om de Pietersberg heen. Nou ja, het is en blijft een berg naar Nederlandse begrippen, maar in Maastricht is men er trots op en dat mag.

Bovenop de Pietersberg

De Pietersberg was van oudsher een toeristische attractie. De winning van mergel, een betrekkelijk zachte, gelige steensoort, had een labyrint van gangen in de berg achter gelaten dat veel toeristen aantrok die de grotten bezochten. Wel onder leiding van een geschoolde gids, want verdwalen in het grottenstelsel was heel goed mogelijk.

De zogenaamde Oehoe vallei waar veel van deze grote uilen broeden

En dan hoorde je tijdens een rondleiding de verhalen waar de grotten allemaal voor gebruikt waren. Wijnkelders bijvoorbeeld, of voor het kweken van champignons. In de tweede wereldoorlog waren er diverse kunstschatten veilig ondergebracht. De berg van mergelsteen leverde wat dat betreft een uitstekende bescherming. Bovenop de berg was vroeger een camping, die het toeristische effect nog wat verder vergrootte, maar die is inmiddels verdwenen.

Genomen vanaf het uitkijkpunt, met de trap kun je afdalen de groeve in

Want de Pietersberg mocht dan zelf bescherming kunnen bieden aan kunstschatten en dergelijke, de berg werd zelf ook ernstig bedreigd. Als je mergel fijn ging malen, dan kon je er een geweldige kwaliteit cement mee maken. En een speciale fabriek van de ENCI of wel de Eerste Nederlandse Cement Industrie ging in 1926 aan de gang om de Pietersberg te veranderen in zakken cement. Ook toen moest er kennelijk al veel gebouwd worden.

Nog een blik in de groeve richting de oude cementfabriek vanaf het uitkijkpunt

Het voordeel van de Pietersberg was de zeer gemakkelijke winning in zogenaamde dagbouw. Dat is vorm van winning van delfstoffen, waarbij je alleen het oppervlak maar af behoefde te graven. Dat afgraven heeft tot 2018 geduurd, waardoor een enorm gat in de Pietersberg is geslagen.

Het uitkijkpunt steekt een aantal meters over de rand, niets voor mensen met hoogtevrees

Speelden vroeger zaken als milieueffecten en duurzaamheid geen enkele rol, tegenwoordig is dat natuurlijk wel anders geworden. De Pietersberg is nu een natuurgebied geworden, waarbij gestreefd wordt de groeve van de cementindustrie weer een natuurlijke bestemming te geven, waarbij ook de recreatie in goede banen geleid wordt.

Nog een blik op de afgravingen, maar uit een andere hoek

De Pietersberg is een mooi gebied om te lopen. Bovenop de Pietersberg kijk je ver weg over het mooie Limburgse landschap, zowel in Nederland als in België. Één van de wandelpaden is het laatste stukje van het zogenaamde Pieterpad, het wandelpad dat begint in Pieterburen en dat dwars door Nederland loopt. Bij het uitkijkpunt over de ENCI groeve is het eindpunt van dit pad.

Bovenop de Pietersberg

Een groot object op de berg dat enorm de aandacht trekt is het massieve fort Sint Pieter, maar daar kom ik een andere keer nog op terug.

Morgen gaan we weer eens een fictie verhaal publiceren over plakkende eenden.

Colofon

Jetje's dag verschijnt in principe elke werkdag. Deze publicatie wordt uitgegeven door Henriëtte Sibie samen met Team Jetje, een ondersteunend team met een wisselend aantal medewerkers.

Bijdragen

Mocht je ook eens een bijdrage aan Jetje's dag willen leveren, dan is dat altijd mogelijk. Er zijn geen kosten aan verbonden, maar er is ook geen sprake van een vergoeding. Het geeft wel een leuke exposure want het weblog wordt goed gelezen. Een verwijzing naar je eigen website of weblog is altijd toegestaan. Affiliatelinks zijn niet toegestaan.

Bij belangstelling of vragen kun je altijd contact opnemen en dan kijken we graag samen met jou wat er mogelijk is. En dat is best veel.