Oud is weg, nieuw is gekomen
|
Nieuwjaar op 1 januari is in principe al heel oud; |
||
|
Ben je ook al van je goede voornemens afgestapt? |
||
| "Houston, we have a problem" en Wim Kan. |
 |
| vuurwerk mag niet, dus dan maar sterretjes |
Daar ben ik weer!! Maar dat hadden jullie al gezien.
Ik ben er weer. Met een heel nieuw jaar Jetje's dag. Plannen zat. Ideeën zat. Maar tegenwoordig hebben we wel te maken met de onzekere factor van de overheid. Die overheid kan je plannen behoorlijk verstieren, zo hebben we het afgelopen jaar een paar keer gemerkt. Maar goed, ik heb weer een heel jaar voor een nieuwe poging en het meeste ligt nog gewoon op de plank. En veel voorwerk is inmiddels al gedaan.
 |
| Je kunt met sterretjes wel mooi in de lucht schrijven |
Julius Caesar gaf ooit het startschot voor de traditie
Oud en nieuw vieren is best een oude traditie. De Romeinse keizer Julius Caesar is er al mee begonnen. In 46 vóór Christus (hoewel men dat toen nog niet wist) stelde hij vast dat 1 januari voortaan het begin van elk nieuw jaar was. Die vaste datum kwam in plaats van het begin van de lente dat zich slecht vast liet stellen. Bescheiden als Julius was, noemde hij de kalender gewoon naar zichzelf en de Juliaanse kalender was geboren.
Heidense kalenders waren de kerk natuurlijk een gruwel
Dat was de eerste kalender die later weer werd afgeschaft, omdat de kerken zo'n heidense feestdag maar niets vonden. Toch had het natuurlijk wel wat praktische kanten, zo vlak bij de kortste dag en het begin van een nieuwe zonnecyclus. En met ups en downs is het toch weer 1 januari gebleven. Niet iedereen noemt het zo. Bijvoorbeeld in Duitsland en Oostenrijk viert men "Sylvester". Deze benaming voor oudjaarsdag komt van een heilig verklaarde Paus.
 |
| Een mooie dubbele boog! |
De kalender van het christendom
De huidige kalender met bijbehorende feestdagen vinden we alleen in gebieden waar het christendom ooit vaste voet aan de grond heeft gekregen. En ook al is dat wat aan het wegzakken op veel plekken, de kalender is gebleven. Er zijn wereldwijd nog heel wat meer kalenders met bijbehorend nieuwjaar in omloop.
Een feest van tradities
Maar goed, aan de goede oude Julius hebben we dus te danken dat op 1 januari zo'n mooie traditie is ontstaan. Een traditie die wij nog steeds vieren. Met maximaal 2 bezoekers dan weliswaar op dit moment, maar we krijgen ooit als maatschappij ons verstand wel weer terug.
Een feest met traditionele lekkernijen
Hebben jullie het allemaal een beetje doorstaan? Met de traditionele lekkernijen als oliebollen, appelflappen en appelbeignets? Overgoten met een flink glas champagne bij de jaarwisseling. Vuurwerk was natuurlijk net als vorige jaar verboden en net als vorig jaar was het hier niet echt merkbaar. Alles knalde, floot, flitste en daverde als vanouds. Hooguit duurde het een kwartiertje korter als in vroeger jaren. Dat was eigenlijk het enige verschil.
Een feest met goede voornemens die nooit werken
Hoewel oud- en nieuw een dag is als alle andere, is het voor veel mensen bij uitstek het moment om slechte gewoonten af te schaffen (bijvoorbeeld roken en te veel eten) en aan goede gewoontes te gaan beginnen. Dus niet meer roken, minder eten, meer bewegen, aardiger zijn tegen de omgeving, zwaaien naar de buren, niet meer boos worden op Rutte en Hugo en noem maar op. De meeste mensen hebben een indrukwekkende lijst met goede voornemens. De meeste goede voornemens gaan tussen de drie en vijf dagen mee en zijn op dag zes volkomen vergeten. En dan wachten we weer ongeveer 360 dagen voor we weer nieuwe goede voornemens gaan maken. Kortom, goede voornemens werken niet.
En waarom werken goede voornemens niet?
In het boek "elementaire gewoontes" van James Clear wordt er uitgebreid ingegaan op het ontwikkelen van gewoontes. En dat is nog niet zo eenvoudig. Het moet goed voorbereid en zeer planmatig worden ingevoerd. En de goede voornemens moeten ondersteund worden met een keiharde motivatie. Het moet echt iets zichtbaars en concreets opleveren dat men echt wil.
 |
| Mooie symmetrie! Jan des Bouvrie zou er trots op zijn geweest! |
Het grote verschil tussen willen en wensen
Er is nogal een verschil tussen willen en wensen. Als iemand echt iets wil, dan doet hij daar moeite voor en is bereid daar ook offers voor te brengen. Er is een sterke motivatie aanwezig om deze wil te steunen. Maar bij de meeste goede voornemens is er geen sprake van een wil, maar van een wens. En dan krijg je van die dingen als "eigenlijk zou ik wat meer moeten gaan bewegen."
Een gruwelijk gebrek aan motivatie
In feite wil je helemaal niet minder bewegen, maar je hebt een soort van vaag schuldgevoel, omdat je het niet doet. Dat schuldgevoel wordt dan weggepoetst met een goed voornemen. Vaak wordt er zelfs een moment aangehangen, zoiets als "over twee weken heb ik tijd en dan ga ik echt beginnen.".Zeg dan gewoon nu al, dat je er geen zin in hebt en eigenlijk ook helemaal niet van plan bent om het te gaan doen.
 |
| Wat valt er nu vanaf? |
Echt goede gewoontes ontwikkelen
Gewoontes zijn heel nuttig. Ze ontlasten het brein en maken daarmee meer ruimte voor ander denkwerk. Maar zoals James Clear schrijft in zijn boek, er is het heel wat voor nodig om goede gewoontes te ontwikkelen. Daar is een harde reden voor nodig. En die reden mag nooit zijn, omdat we met de kerst weer eens te veel gegeten hebben. Want dat zijn nu echt de goede voornemens, die Driekoningen niet gaan halen.
Echt goede gewoontes ontwikkelen doe je omdat je vind dat het moet, niet vanwege een datum.
Quote van de dag
Fietsend het oude jaar uit en het nieuwe weer in
Uw luchtfietser heeft het hier in dit onvolprezen periodiek al eens een keertje over vuurwerk gehad. Hoog in de lucht fietsend is het namelijk eind december en begin januari altijd goed opletten geblazen. Anders wordt je zelf wel weggeblazen door een flink hoog geklommen vuurpijl. Het is niet de beste tijd om lekker rustig een stukje te fietsen, dat is zeker. 
Vroeger stak uw luchtfietser zelf ook nog wel eens een stukje vuurwerk af en in een baldadige bui had hij een keer een cadeaubon verzilverd voor een absurd grote vuurpijl. Ach, een mens wil wel eens een keertje iets geks, nietwaar? Dus werd er volgens alle regelen der kunst een grote fles gevuld met water om deze hemelbestormer te kunnen lanceren. Het ging allemaal prima, tot het allerlaatste moment. Tot het moment van loskomen bij de lancering.
"We have a lift-off" dacht de luchtfietser nog. Maar toen sprong de fles kapot. Waarom nu juist dat moment? Niemand die het weet. De vuurpijl kreeg nog net een tikje mee en ging met een spectaculaire snelheid horizontaal de straat door op anderhalve meter hoogte, tussen de groepen mensen door die daar liepen. "Houston, we have a problem". De vuurpijl vloog in een kaarsrechte baan ongeveer 400 meter ver en knalde toen op een lantaarnpaal uit elkaar.
Maar goed, we hebben het over oud en nieuw. Zoals bij de meeste jonge mensen is het ook bij het kleine luchtfietsertje begonnen met om kwart voor twaalf uit bed gehaald te worden, om achter de ramen naar het vuurwerk te mogen kijken. Dat was spannend en ook wel een beetje eng. En de radio stond altijd aan. Met iemand die grappen vertelde waar je als kind niets van begreep, maar die de volwassenen best grappig vonden. Het ging om ene Wim Kan, die de politieke situatie besprak. Later werd dit de oudejaarsconference genoemd en het werd één van de vele tradities die bij die avond hoorden.
Wim Kan werd opgevolgd door Seth Gaaikema. En later kregen we Freek de Jonge, Youp van het Hek en dit jaar ene Peter Pannenkoek, een nieuwe verschijning in dit wereldje. Deze vrij onschuldige bespreking van de politiek is typisch Nederlands. Politici keken er vroeger naar uit om op oudjaarsavond door Wim Kan genoemd te worden. Dan telde je tenminste in de politiek echt mee. Nu word je als politicus vanzelf wel op Twitter voor rotte vis uitgemaakt. Dat is toch wel wat anders.
Ach, veel nostalgische gevoelens dus bij de luchtfietser. Hij zou er bijna nog depressiever van worden.
Maar goed, we hebben een nieuw jaar. We hebben een nieuw begin. Er komt zelfs een zogenaamd nieuwe regering, die gewoon een voortzetting van de vorige lijkt te zijn, die een jaartje geleden wegens wanprestatie naar huis gestuurd werd. Kennelijk was dit wel iets, waar negen maanden over gepraat moest worden. Helemaal vanzelfsprekend was het ontstaan van deze regering Kaag1 kennelijk niet.
Vroeger wist je vooraf dat één van de beleidspunten van een nieuwe regering de verhoging van de accijns op tabak en alcohol zou zijn. Ook zou de wegenbelasting omhoog gaan. Meestal waren het de enige beloften waar je wat waarde aan toe kon kennen, de rest zou door iedereen al snel weer vergeten zijn.
Morgen is de dag van de televisie. Ha, daar valt nog wel iets over te zeggen. Colofon
Jetje's dag verschijnt in principe elke werkdag. Deze publicatie wordt uitgegeven door Henriëtte Sibie samen met Team Jetje, een ondersteunend team met een wisselend aantal medewerkers.
Bijdragen
Mocht je ook eens een bijdrage aan Jetje's dag willen leveren, dan is dat altijd mogelijk. Er zijn geen kosten aan verbonden, maar er is ook geen sprake van een vergoeding. Het geeft wel een leuke exposure want het weblog wordt goed gelezen. Een verwijzing naar je eigen website of weblog is altijd toegestaan. Affiliatelinks zijn niet toegestaan.
Bij belangstelling of vragen
kun je altijd contact opnemen en dan kijken we graag samen met jou wat
er mogelijk is. En dat is best veel.
Jetje's dag is op vele manieren te bereiken:
Alle foto's uit Jetje's dag staan op Pinterest
Kleinere berichten, foto's, kunstwerken etc. staan hier
Zoekt u een begrip uit de kunst? Een kunstenaar? Een kunststroming? Klik hier
Meer onderwerpen vinden? Gebruik de inhoudsopgave!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten