18 november. Unfriend-day

		Ontvrienden is niet mijn stijl. Ik doek het niet vaak, maar dan is het ook nodig;
		Het ongeduld van mensen op met name Facebook is verbazingwekkend;
		Beelden blijven hangen bij mensen. Soms zelfs op een heel bijzondere manier.

Valt er nog iemand te ontvrienden vandaag?

Vandaag is het "Unfriend-day". Eigenlijk een soort speciale dag waarop je je social media eens langsloopt en omschudt om te kijken of er nog iemand te verwijderen valt.

Nou is dat ontvrienden voor mij niet zo'n ding. Ik verwijder maar hoogst zelden iemand. En die persoon heeft het er dan ook wel naar gemaakt. Wel word ik zelf regelmatig door mensen verwijderd, die daar dan kennelijk op dat moment behoefte aan hebben. En dan moeten die dat zeker doen.

Mijn voornaamste reden tot ontvrienden

Er is één soort gedrag dat bij mij op Facebook direct tot een enkele reis "Blokkeerknop" leidt. En dat is het sturen van een piemelfoto. Ik vind dat dusdanig minderwaardig gedrag, dat degene die hem verstuurd heeft van mij direct mag vertrekken.

Opmerkelijk daarbij is dat die foto's soms komen van personen die er ook nog een vriendschapsverzoek bij doen. Maar ik heb dit soort foto's ook wel gehad van mensen die ik al een lange tijd kende. Dat vind ik dan wel vervelend. Het geeft toch een beetje aan hoe mensen nu echt naar je kijken en dat is dan heel anders dan je denkt. Het feit dat je je als model soms wat vrijer opstelt, geeft niemand het recht om zich jou dan ook maar toe te eigenen.

Trouwens, ik heb wel eens overwogen om er een soort van "piemelkunstwerk" van te gaan maken. Een speciale collage of zoiets. Maar wat denk je? Die dingen vallen onder het portretrecht en de afbeelding mag je dus niet gebruiken zonder toestemming van de gelukkige eigenaar. Nou, dan blijft er niets anders meer over dan de delete-toets.

Reageren zul je, en snel!

En dan zijn er de mensen die mij verwijderen. Dat heeft bijna altijd dezelfde reden, namelijk "niet snel genoeg op hen reageren." Sommigen sturen in het halve uur na acceptatie van een vriendschapsverzoek minstens 10 messenger berichten. Bij de elfde wordt ik dan ontvriend wegens "toch niet reageren." Tja, ik zit soms ook wel eens te eten. Of ik ben in elk geval even niet achter Facebook. En dat is dan kennelijk niet acceptabel. Prima hoor.

En we hebben een beller!

En soms accepteer ik een vriendschapsverzoek en binnen 30 seconden wordt ik via messenger opgebeld. Daar ga ik nooit op in. Ik heb geen enkele behoefte om te bellen met iemand, waar ik alleen een naam of een profielfoto voorbij heb zien komen. Vaak wordt de oproep nog een paar keer herhaald en dan is men vertrokken en ben ik verwijderd. Het vriendschapsverzoek was kennelijk alleen een soort alibi om te kunnen bellen.

Ik wil met jou een keertje gaan .....

Nog een andere categorie zijn de onduidelijke voorstellen. Nou ja, echt onduidelijk zijn ze meestal niet. Sommige zijn complete bevelen. Zoiets als "Ik zie dat je er bent. Neem de telefoon op!" Ik ben geen hond. Geen haar op mijn hoofd (en dat zijn er best veel) die er aan denkt om op een bevel van een dergelijk persoon in te gaan.

Ook dat eindigt er in dat de betrokkene na enkele dagen niet meer te vinden is. Prima, bespaart mij de moeite om hem te blokkeren.

Vreemd gedrag lijkt een typisch Facebook verschijnsel

Opmerkelijk is, dat dit gedrag zich eigenlijk uitsluitend op Facebook voordoet. Ik zit op heel wat verschillende social media, maar op andere media doet zich dit verschijnsel niet of nauwelijks voor. Dat kan ik op zich verder niet verklaren. Heel af en toe lijkt de telefoon op hol te slaan. Dan is iemand de ene oproep na de andere aan het doen. Dat komt niet vaak voor, maar ook daar ga ik uiteraard niet op in.

Facebook vriendschap is erg betrekkelijk

Ach, ik vind het begrip "vriendschap" op Facebook toch erg betrekkelijk. In juni 2019 was ik het gedoe op Facebook even helemaal zat. En ben ik er een jaartje vanaf gegaan. Het was ook een test. Want op mijn weblog, waar ik altijd naar verwees, stond een heel zichtbaar e-mailadres. Dus ik was heel benieuwd hoeveel van mijn 1500 "Facebookvrienden" zouden informeren waar ik gebleven was.

Uiteindelijk kreeg ik in de paar weken na het verlaten van Facebook 4(!) reacties. Nou, indrukwekkend hoor! Dan weet je direct de waarde van al die contacten.

Hoe ik mijn toekomst op Facebook zie

Je ziet regelmatig mensen die zelf van Facebook af gaan. Ik kan me daar wel iets bij voorstellen. Voor mezelf is Facebook zeker niet het ideale medium. Maar het zorgt voor wat verkeer naar mijn weblog. Overigens maar een klein deel. De rest van de bezoekers komt van andere media en uit de zoekmachine van Google en Bing.

Uiteindelijk moet dit weblog toch zelfstandig worden. Daar bedoel ik mee, dat als ik "de Telegraaf" wil lezen voor de laatste roddels over Gordon, Frans Bauer en Patty Brard, dat ik daar ook geen link naar "de Telegraaf" voor ga zoeken, maar er direct naar toe ga.

Maar voor we zover zijn, gaat er nog wel wat tijd overheen. En tot dat moment mag Facebook blijven. En daarna moet ik er nog eens echt over nadenken. Maar wie dan leeft, wie dan zorgt, nietwaar?

Quote van de dag

Het belang van beelden

Een tijdje terug las ik een interessant onderzoek van een verzekeringsmaatschappij uit de Verenigde Staten. Deze maatschappij was gespecialiseerd in levensverzekeringen. die uitbetaalden bij vliegtuigongelukken. Kennelijk kun je die via je smartphone zelfs nog snel even afsluiten als je in het vliegtuig stapt. Misschien omdat het uiterlijk van de piloot je niet aanstaat? Of er teveel roest aan het toestel zit? Geen idee! Maar het kan daar kennelijk.

Zoals bij alles dat verkocht moet worden, werd hier ook reclame voor gemaakt. Er waren een aantal reclamecampagnes opgestart, die vooral bedoeld waren om boven water te halen, wat nu precies de drijfveren van de mensen waren die dergelijke verzekeringen kochten.

De eerste campagne was voor een verzekering tegen "Overlijden in het vliegtuig." De campagne bleek qua resultaten enorm tegen te vallen. En dat was geheel tegen de verwachting in. Een tweede campagne was een verzekering tegen "Een terroristische aanslag op hun vliegtuig." En die campagne was een daverend succes. Maar als je het goed leest, dan zie je dat de eerste campagne dit gevaar ook gewoon dekte en nog veel meer ook. De tweede gaf een veel beperktere dekking. Maar verkocht wel goed. En de betere polis verkocht niet. Tijd voor diepgaand onderzoek, natuurlijk, want dit was toch vreemd.

Uiteindelijk bleek dat het verschil er in zat dan men bij overlijden in het vliegtuig geen concreet beeld voor ogen had. Het kan van alles zijn. Ons brein kan er geen beeld bij vormen, omdat er gewoon teveel mogelijkheden zijn. In het tweede geval, een terroristische aanslag, kreeg iedereen de overbekende beelden van de aanslag op het World Trade Center op het netvlies. Dat was concreet, daar kon men zich iets bij voorstellen.

Het feit dat beelden belangrijk zijn bij beslissingen was op zich wel bekend, maar dat het zo'n groot verschil kon maken, was toch nog wel nieuw en verbaasde de onderzoekers.

We kunnen dat verschijnsel zelf op allerlei manieren gebruiken. Wil je je vriendin overhalen om op vakantie te gaan? Kom dan niet met een verhaal over een leuke vakantie. Nee, schets een beeld van een terrasje in Zuid Frankrijk op een warme zomeravond met een ondergaande zon. Gegarandeerd dat het enthousiasme direct omhoog gaat.

Heb je een grote klus voor je liggen waar je helemaal geen zin in hebt? Deel de klus op in stukjes die jou een concreet beeld op kunnen leveren. Zit je met een schilder klus van je kamer? Beeld je de netjes geschilderde deur in. Of het fraai opgeknapte kozijn. Zie het nieuwe behang op de muur voor je, zelfs al is het het oude behang met een verfje er over. Denk in beelden.

Een duidelijk beeld voor ogen maakt heel veel beslissingen en de neiging om in actie te komen een stuk gemakkelijker.

Brabant door Herman Teerlink

Alle foto's zijn gemaakt in Brabant door Herman Teerlink. Herman is op Facebook te vinden op https://www.facebook.com/herman.teerlink

Het is niet de eerste keer dat we de "Zee van Staal" in Wijk aan Zee bezoeken, maar het is dan ook een heel apart gebied.

Colofon

Jetje's dag verschijnt in principe elke werkdag. Deze publicatie wordt uitgegeven door Henriëtte Sibie samen met Team Jetje, een ondersteunend team met een wisselend aantal medewerkers.

Bijdragen

Mocht je ook eens een bijdrage aan Jetje's dag willen leveren, dan is dat altijd mogelijk. Er zijn geen kosten aan verbonden, maar er is ook geen sprake van een vergoeding. Het geeft wel een leuke exposure want het weblog wordt goed gelezen. Een verwijzing naar je eigen website of weblog is altijd toegestaan. Affiliatelinks zijn niet toegestaan.

Bij belangstelling of vragen kun je altijd contact opnemen en dan kijken we graag samen met jou wat er mogelijk is. En dat is best veel.