12 december 2025 | Nr. 477 | Onder je hoeden huizen je vergeten gedachten

Jetje aan het woord

Goedemorgen allemaal op deze mooie dag vol mogelijkheden en nieuwe kansen

Af en toe weet ik nauwelijks wat ik aan kleding heb. Na ruim 20 jaar als model leg je nu eenmaal een aardige collectie kleding aan, nietwaar? En dat geldt ook voor mijn hoedenverzameling, waar ik twee verhuisdozen vol van verzameld heb. Zo af en toe zoek ik alle dozen weer eens door om de vergeten exemplaren weer eens onder de aandacht te brengen.

Ze krijgen dan weer wat frisse lucht en ik zeil sommige even door de ruimte, zodat ze weer eens wat aandacht krijgen. Want aandacht is belangrijk, zodat je niet vergeet, zoals ook uit het bizarre verhaal van vandaag wel blijkt. Kortom, vandaag is de dag van de vergeten gedachten die huizen onder vergeten hoeden.

Jullie Jetje

Samenvatting van vandaag:

		1. Is iets dat vergeten is, er ook inderdaad niet meer?
		2. Structuur vergeet je niet snel en daarom is het van belang in de moderne tijd;
		3. Een wandeling in Limburg is ideaal om eens diep na te denken, terwijl je ook van de omgeving geniet.

De winkel die alleen verscheen als niemand keek

In een smalle zijstraat van zo'n oud stoffig stadje dat zichzelf voortdurend leek te vergeten, stond soms een winkel die er meestal niet was. Of was men hem vergeten? Geen naambord, geen ramen, alleen een houten deur met een bronzen belletje dat rinkelende geheimen leek te fluisteren. De Winkel van Wederhoeden, zo heette hij volgens het vergeelde kaartje dat niemand ooit bewust had meegenomen, maar dat toch ineens bij mensen in hun binnenzakken opdook. Of waren ze dat kaartje ook vergeten? Was het kaartje de winkel vergeten?

Op een druilerige ochtend stapte Nora, zonder enig doel of plan, door diezelfde zijstraat. Ze merkte de deur pas op toen het belletje zacht trilde. Alsof het haar aanwezigheid rook. Vol nieuwsgierigheid duwde ze de deur open.

Binnen stonden honderden hoeden: Bolhoeden, hoge hoeden, hoeden met veren die zachtjes leken te ademen, hoeden die je net te laat zag bewegen. Geen enkele hoed stond stil. Sommigen wiegden op hun eigen schaduwen, anderen draaiden langzaam rond alsof ze zichzelf van alle kanten wilden bewonderen.

Achter de toonbank stond een oude man die helemaal geen gezicht had, alleen een hoed. Een brede vilthoed waaruit een paar draadjes licht afkomstig leken. Zijn stem kwam ergens vanonder de rand van de hoed vandaan.

“Welkom. U zoekt een hoed die u niet zoekt.”

Nora wilde lachen, maar de hoeden keken haar tegelijk aan. “Ik… ik zoek eigenlijk niks.”

“Perfect,” zei de man zonder gezicht. “De beste hoeden kiezen zichzelf.”

Een kleine hoed, donkerblauw, met een rand die net leek te trillen, sprong van een plank en landde op haar handen. Hij voelde warm aan, alsof hij een hartslag had.

“Deze,” zei de hoedenmaker. “Dit is de Herinnerhoed.”

Nora fronste. “Herinnerhoed?”

“Hij laat u zien wat u vergeten bent te worden.”

Voordat ze kon vragen wat dat betekende, streek de hoed zich over haar hoofd neer. De winkel vervaagde. Nora stond midden in een veld in een heuvelige omgeving dat ze nu wel van vroeger herkende, maar waarvan ze dacht dat het allang verdwenen was. Een veld uit haar jeugd, waar ze tussen de klaprozen ooit urenlang had gedroomd over wie ze later zou zijn. Niet wie ze geworden was, maar wie ze had willen worden.

Ze hoorde een stem, haar eigen jonge stem:

“Word iemand die verhalen vindt waar niemand ze zoekt.”

Toen ze haar ogen weer opende, stond ze terug in de winkel. De hoedenmaker knikte, of eigenlijk: Zijn hoed knikte.

“Hij past,” zei hij. “Nu weet u het weer.”

Nora wilde betalen, maar de man schudde. “Geen geld. Slechts een belofte: Draag de hoed wanneer u vergeet te luisteren naar uzelf.”

De deur ging open voordat ze er zelf aan dacht. Buiten was de regen gestopt. Nora keek om, wilde nog iets zeggen, maar de winkel was verdwenen. Geen deur. Geen belletje. Alleen de zijstraat. Stil. Alledaags.

Behalve dat er nu een donkerblauwe hoed op haar hoofd zat, licht trillend van tevredenheid.

En vanaf die dag vond Nora wonderlijke verhalen op de meest gewone plekken, precies zoals ze ooit had beloofd. Al wist ze niet aan wie.

Breng structuur aan in je dag

Hoe een duidelijke planning je leven verandert

Heb je het gevoel dat je leven je overkomt in plaats van dat je het zelf vormgeeft? Ontdek hoe één simpele verandering in je dagindeling alles kan veranderen.

In het kort:

Een duidelijke dagstructuur gebaseerd op je werkelijke prioriteiten helpt je om rust, richting en focus terug te krijgen in een wereld vol afleiding.

Stress en angst ontstaan vaak niet door drukte, maar door betekenisloze inactiviteit. Gerichte actie, hoe klein dan ook, is het beste tegengif.

Structuur is geen beperking, maar juist een sleutel tot vrijheid. Het laat je leven volgens je waarden en brengt je dichter bij de persoon die je wilt zijn.

In een wereld vol afleiding, eindeloze keuzes en constante prikkels raken velen de grip op hun tijd kwijt. Misschien herken je het: Je voelt je gestrest, onrustig of vastgelopen. Het lijkt alsof je leven wordt geleid door alles, behalve door jouw eigen prioriteiten. Maar wat als de oplossing eenvoudiger is dan je denkt?

Een duidelijke dagstructuur, gebaseerd op je échte prioriteiten, is beslist geen overbodige luxe. Het is in de gejaagde wereld van vandaag een pure noodzaak. Het is de brug tussen wie je nu bent. En wie je graag wilt worden.

De kracht van structuur in een chaotische wereld

Structuur klinkt saai. Maar in werkelijkheid is het bevrijdend. Het betekent niet dat je elke minuut van de dag moet vastpinnen. Maar wel dat je bewust kiest, waar je je tijd aan besteedt. Zonder richting loop je immers alle kanten op. En meestal allesbehalve de goede.

Wanneer je structuur aanbrengt, maak je ruimte voor wat er echt toe doet: Jouw doelen, je welzijn, je groei. Jouw leven. Je weet waar je dag begint, waar je naartoe werkt en wat je met voldoening mag afsluiten.

Stress en angst houden van leegte. Veel leegte.

Eén van de grootste voedingsbodems voor stress en angst is inactiviteit. Niet omdat rust op zich zo slecht is, maar omdat een gebrek aan betekenisvolle activiteit ons brein steeds verder opvult met allerlei zorgen en gepieker. Stilstand voelt dan niet als rust, maar als het vormen van een stevige blokkade.

Juist op de momenten dat je vastloopt in je leven, heb je niet minder actie nodig. Nee, juist méér. Geen drukte om maar drukte te hebben, maar gerichte, bewuste stappen vooruit. Zelfs kleine acties kunnen dan een enorm verschil maken in hoe je je voelt.

Laat je agenda jouw waarden tonen

Er is een beroemde uitspraak: “Vertel me niet wat je prioriteiten zijn, maar laat het me zien in je agenda.” Het is een pijnlijke waarheid: Vaak strookt wat we zeggen dat we belangrijk vinden totaal niet met wat we daadwerkelijk doen.

Wil je bijvoorbeeld je gezondheid belangrijker maken? Plan dan dagelijks tijd voor beweging, ontspanning en goede voeding. Wil je je carrière veranderen? Blok dan tijd voor onderzoek, leren en netwerken. Maak het zichtbaar. Want wat niet gepland is, gebeurt zelden.

Hoe maak je een duidelijke dagstructuur?

Je hoeft geen perfect schema te hebben om te beginnen. Volg deze eenvoudige stappen:

Identificeer je top 3 prioriteiten voor deze week of maand (bijvoorbeeld gezondheid, carrière, relaties).

Blok vaste tijdsblokken per dag voor die prioriteiten. Doe dat liefst op momenten waarop je mentaal fris bent.

Beperk je afleiding. Zet meldingen uit, werk met een timer en geef jezelf ook ruimte voor pauzes.

Evalueer dagelijks kort. Heb je vandaag gedaan wat écht belangrijk was? Waarom wel of niet?

Deze aanpak geeft richting zonder rigide te zijn. Het laat ruimte voor spontaniteit, maar voorkomt dat je dag zomaar ‘verdwijnt.’

Actie is hét tegengif tegen vastlopen

Wanneer je leven stagneert en dat kan door vele omstandigheden, keuzes of twijfels, dan kan het voelen alsof niets meer werkt. Juist dan is het belangrijk om niet in een soort cirkel van gedachten en analyses te blijven hangen. Eén kleine actie in lijn met jouw prioriteiten kan de motor weer doen starten en je uit die cirkel laten ontsnappen.

Een wandeling, een telefoontje, een uur focus op iets betekenisvols: Het hoeft echt niet iets groots te zijn. Actie geeft je energie. En energie leidt tot helderheid en beweging.

Structuur als sleutel tot vrijheid

Veel mensen vrezen dat structuur hun vrijheid beperkt. Maar het tegendeel is waar. Structuur is niet een kooi. Het is een kader. Het beschermt je tegen afleiding, uitstelgedrag en interne onrust. Het helpt je om keuzes te maken in plaats van geleefd te worden.

Wie zijn dagen bewust vormgeeft, leeft meer in lijn met zijn waarden. En ervaart juist méér vrijheid en voldoening.

Zwerven in Limburg

Limburg is een prachtig gebied voor een lange wandeling. De bijgaande foto's zijn op een dergelijke wandeling gemaakt in de omgeving van Maastricht, Bemelen en Cadier en Keer. De prachtige natuur spreekt verder voor zich.

Nee, voor Jetje's dag is er even geen morgen. Ook geen volgende week. Wel een volgende maand, want op de 12e januari komt er een nieuwe variant. Delen blijven gelijk. De sfeer blijft gelijk. Maar er komen nieuwe artikelseries die meer gericht gaan worden op de fascinerende wereld van de beeldende kunst. Dit omdat mijn bedrijfje ook lekker groeit en ook dat is op de kunst gericht. Het bedrijf en Jetje's dag gaan iets meer in elkaar geknoopt worden, hopelijk tot voordeel van beiden.

Intussen wens ik iedereen hele prettige feestdagen, alle goeds voor het nieuwe jaar en als het goed is kom ik met de Kerstdagen nog even langs met een speciale kerstspecial. Maar dat zien jullie dan wel.

Colofon

Jetje's dag verschijnt in principe elke werkdag. Deze publicatie wordt uitgegeven door Henriëtte Sibie samen met Team Jetje, het team dat haar ondersteunt. Het team bestaat uit een wisselend aantal medewerkers. Team Jetje is inmiddels ook in te zetten voor ander schrijf- en fotografiewerk, waar bijvoorbeeld een regionale krant al gebruik van maakt. Voorwaarde is wel dat je in de kunst of de fotografie bezig bent.

Bijdragen

Mocht je ook eens een bijdrage aan Jetje's dag willen leveren, dan is dat altijd mogelijk. Er zijn geen kosten aan plaatsing verbonden, maar er is ook geen sprake van een vergoeding. Het geeft jouw werk wel een leuke exposure. Want dit weblog wordt goed gelezen. Een verwijzing naar je eigen website, weblog, Facebookpagina en vergelijkbaar is altijd toegestaan maar liever geen affiliate links.

Bij belangstelling of vragen kun je altijd contact met me opnemen en dan kijk ik graag samen met jou wat er mogelijk is. En dat is wat mij betreft best veel.