7 mei 2025. | Nr. 370 |
Met wie zou Jetje telefoneren?

Jetje aan het woord

Goedemorgen allemaal op deze mooie dag vol mogelijkheden en nieuwe kansen

Telefoneren is niet meer wat het geweest is, zoals in het onderstaande artikel met de foto's van Binghan Hans Thé uit Amsterdam is te lezen. Er is nogal wat veranderd. Maakt niet uit. Ik ga rustig met mijn tijd mee. Ik leer dan niet alleen hoe het zit maar ga het ook in de praktijk toepassen, zoals ik uitleg in het tweede artikel. Om tot slot uit te blazen in Haarlemmerliede. "Waar?" zullen velen nu zeggen. Maar ook dat leg ik even uit, zodat je er zelf ook heen kunt gaan.

Jullie Jetje

Samenvatting van vandaag

		1. Jetje heeft een telefoon met een draadje eraan gevonden;
		2. Als je eenmaal geleerd hebt hoe het moet, moet je het ook doen;
		3. Jetje bezoekt het altijd weer fascinerende Haarlemmerliede.

Telefoon!!!

De uitvinding van de telefoon is een belangrijk moment in de geschiedenis van de communicatie geweest. In 1876 werd de telefoon gepatenteerd door Alexander Graham Bell, een Schotse uitvinder en spraakleraar. Zijn doel was om geluid en in het bijzonder de menselijke stem, over lange afstanden via elektrische signalen over te brengen. Bell was niet de enige. Hoewel ook andere uitvinders, zoals Elisha Gray, rond dezelfde tijd aan soortgelijke apparaten werkten, wordt Bell algemeen erkend als de uitvinder. Hij was de eerste die een werkende telefoon kon demonstreren.

Het eerste telefoongesprek vond plaats op 10 maart 1876, toen Bell zijn assistent Thomas Watson riep met de legendarische woorden: "Mr. Watson, come here, I want to see you." Deze woorden werden via een eenvoudig toestel en een draad overgebracht. Watson, die zich in een andere kamer bevond, hoorde hem duidelijk. Dit moment betekende de geboorte van de telefonie zoals wij die nog steeds kennen.

Aanvankelijk werd de telefoon vooral gebruikt voor korte afstandsgesprekken, maar al snel ontwikkelde men netwerken en centrales die het mogelijk maakten om verder te bellen. Wat begon als een technisch experiment groeide uit tot een wereldwijd communicatiemiddel dat de manier waarop mensen contact met elkaar onderhouden voorgoed veranderde.

In de jaren vijftig en zestig, mijn jonge jaren, was een telefoon een vreemd bezit. Het grote loodzware apparaat, gemaakt van zwart bakeliet stond ergens in de kamer of hing aan de wand. Dat kwam je ook nog wel eens tegen. Lang niet iedereen had zo'n apparaat en het was dan ook zeker niet ongebruikelijk dat er een buurman of buurvrouw op de stoep stond die even kwam telefoneren.

Daar rekende je dan een dubbeltje voor of als het vaak voorkwam, kon je een tikkenteller op je telefoon aan laten sluiten zodat je precies kon zien voor hoeveel geld er gebeld was. Omgekeerd werkte het principe ook, op vrijwel dezelfde manier. Dan werd je plotseling opgebeld en kreeg je iemand aan de lijn die de buurman van drie huizen verder wilde spreken. Of je die even roepen wilde. En dat deed je dan ook. Het was een heel normale manier van samenwerken met je buren.

Bij televisie zag je in het begin hetzelfde. Eén van de buren had een toestel en bij belangrijke uitzendingen, wat ook toen meestal al met voetbal te maken had, kwam de halve buurt kijken. Op zaterdagmiddag en woensdagmiddag nestelde zich de jeugd uit de buurt zich rond het televisietoestel om naar de verrekijker, Pipo en Coco en de vliegende Knorrepot te kijken.

Terugkijkend lijkt het nu omslachtig, een hoop gedoe en veel inbreuk in de privacy. Maar toch had het ook wel iets. De samenhang in de buurt was groot en iedereen hielp elkaar ongevraagd als dat nodig was. Iets wat je nu mogelijk op het platteland nog wel vindt, maar wat in de steden en grotere plaatsen ondenkbaar is geworden.

En die telefoon, die heb je tegenwoordig in je achterzak zitten. Draadloos verbindt hij je met de hele wereld. Maar vaak weten die mensen niet of nauwelijks wie er naast hen woont. Het samen televisie kijken is hooguit nog tijdens de gekte die losbarst bij voetbalkampioenschappen.

Het is vooruitgang, het is soms uiterst handig, maar er is ook een stuk maatschappelijke samenhang door verdwenen. En dat is toch ook jammer.

Leer niet alleen, maar pas ook toe

In de wereld van het bedrijfsleven en persoonlijke groei is het principe van "leren" op zichzelf niet voldoende. Kennis zonder toepassing blijft theoretisch en levert geen tastbare resultaten op. De werkelijke waarde van leren komt pas tot uiting wanneer de opgedane kennis direct en effectief wordt toegepast. Succesvolle mensen onderscheiden zich niet alleen door hun leergierigheid, maar vooral door hun vermogen om wat ze leren in de praktijk te brengen en zo rendement op hun investeringen in kennis te genereren.

De kloof tussen leren en doen

Veel mensen investeren tijd en middelen in het vergaren van kennis. Ze volgen cursussen, lezen boeken en nemen deel aan seminars. Hoewel deze activiteiten belangrijk zijn, geven ze vaak een vals gevoel van vooruitgang. Het is makkelijk om jezelf te feliciteren met de hoeveelheid kennis die je hebt vergaard, maar zonder actie blijft deze kennis ongebruikt. Dit fenomeen staat bekend als de "kennis-doen kloof." Succesvolle individuen begrijpen dat de werkelijke uitdaging en beloning liggen in het overbruggen van deze kloof door consistent actie te ondernemen.

De waarde van actieve toepassing

Wanneer je nieuwe kennis opdoet, is het essentieel om deze onmiddellijk toe te passen. Deze directe toepassing versterkt niet alleen wat je hebt geleerd, maar helpt ook om de informatie in je brein op te slaan en om te zetten in praktische vaardigheden. Dit proces maakt leren dynamisch en relevant. Het praktische gebruik stelt je in staat om feedback te krijgen, fouten te maken en te leren van deze fouten, wat leidt tot een diepere en meer duurzame vorm van begrip.

Een klassiek voorbeeld hiervan is te vinden in de wereld van de technologie en softwareontwikkeling. Programmeurs leren nieuwe programmeertalen en technieken niet alleen door de theorie te bestuderen, maar door direct deze in echte projecten te gaan gebruiken. Dit zogenaamde hands-on leren versnelt de groei van hun kennisniveau en maakt hen nog effectiever in hun werk.

Het praktisch toepassen van de leer-toepas strategie

Om de kloof tussen leren en doen te overbruggen, moet je een strategie ontwikkelen die beide elementen bij elkaar voegt. Hier zijn enkele stappen die je daarbij kunt volgen:

1. Stel duidelijke doelen

Voordat je begint met leren, stel je specifieke doelen vast voor wat je wilt bereiken. Dit helpt je om gericht te leren en je inspanningen te richten op kennis die direct toepasbaar is in je werk of je persoonlijke leven.

2. Actief kijken wat er gebeurd is

Na elke leerervaring, neem de tijd om terug te kijken op wat je hebt geleerd en hoe je deze kennis kunt toepassen. Schrijf concrete stappen op, die je kunt nemen om de nieuwe kennis in de praktijk te brengen.

3. Kleine experimenten

Pas wat je hebt geleerd toe in kleine, beheersbare experimenten. Dit vermindert de angst voor mislukking en maakt het makkelijker om te beginnen. Door klein te beginnen, kun je snel feedback krijgen en je aanpak bijstellen.

4. Zoek naar feedback

Zoek actief naar feedback op je inspanningen. Dit kan komen van collega's, mentoren of klanten. Feedback helpt je om je vaardigheden te verbeteren en beter te worden in het toepassen van wat je hebt geleerd.

5. Continue verbetering

Maak van leren en toepassen een doorlopend proces. Blijf nieuwe kennis zoeken en opnemen in je dagelijkse activiteiten. Dit zorgt ervoor dat je voortdurend groeit en je vaardigheden verbetert.

De gevaren van niet-toepassen van wat je geleerd hebt

Het niet toepassen van wat je hebt geleerd kan leiden tot stagnatie en frustratie. Kennis die niet wordt gebruikt, vervaagt snel en verliest zijn waarde. Bovendien kan het voortdurend vergaren van kennis zonder toepassing leiden tot een vals gevoel van productiviteit. Je kunt je druk bezig voelen met leren, maar zonder concrete resultaten blijft echte vooruitgang uit.

Dit probleem wordt vaak gezien in academische kringen, waar uitgebreide theoretische kennis niet altijd wordt vertaald naar praktische toepassingen. Academici die hun kennis niet toepassen in de praktijk, missen de kans om hun theorieën te testen en te verbeteren, wat de invloed van hun werk kan beperken.

Conclusie

Het principe van "niet alleen leren, maar ook toepassen" is essentieel voor iedereen die streeft naar succes in het bedrijfsleven en naar persoonlijke groei. Door de kloof tussen kennis en actie te overbruggen, kun je de echte waarde van je leerervaringen realiseren. Dit vereist een bewuste en strategische benadering, waarbij je voortdurend nieuwe kennis zoekt en deze onmiddellijk toepast in je dagelijkse activiteiten.

Succesvolle mensen onderscheiden zich door hun vermogen om te leren én te doen. Ze begrijpen dat kennis zonder actie betekenisloos is en dat de echte waarde van leren ligt in de toepassing van het geleerde. Door dit principe over te nemen, kun je je kansen op succes aanzienlijk vergroten en een blijvende invloed maken in je werk en leven.

Maak er een gewoonte van om niet alleen te leren, maar ook te doen. Pas wat je hebt geleerd onmiddellijk toe, zoek feedback en blijf jezelf verbeteren. Op deze manier zul je niet alleen groeien in je kennis, maar ook in vaardigheden en prestaties, wat uiteindelijk leidt tot groter succes en meer voldoening.

Penningsveer, Haarlemmerliede en Spaarnwoude

Soms sta je ervan te kijken wat een leuke gebieden er soms vlak bij een verstedelijkte omgeving liggen. Zo ligt er ten oosten van de Waarderpolder in Haarlem een prachtig gebied waar het goed lopen en fietsen is. Het is het gebied rond Penningsveer, Haarlemmerliede en Spaarnwoude. Een uitgestrekt poldergebied met veel water en dus ook veel vogels. Het gebulder van de vliegtuigen van de Polderbaan van Schiphol is wat jammer, maar na enige tijd hoor je het ook niet meer. En de echte vogels lijken zich het kabaal van de metalen vogels ook niet aan te trekken. Dus zet je auto bij de IKEA in Haarlem en ga eens kijken in dit fraaie gebied.

Nu denk je natuurlijk: "Is er dan echt niets bijzonders in Haarlemmerliede te vinden?" Ja, natuurlijk wel. Er is een fiets in de zachte berm terechtgekomen en er in weggezonken. En zeg nu zelf, waar vind je vandaag de dag nog zoiets?

Ik weet het nog niet. Misschien weer eens in Hoofddorp of zo. Daar kom ik ook nog wel eens.

Colofon

Jetje's dag verschijnt in principe elke werkdag. Deze publicatie wordt uitgegeven door Henriëtte Sibie samen met Team Jetje, het team dat haar ondersteunt. Het team bestaat uit een wisselend aantal medewerkers.

Team Jetje is inmiddels ook in te zetten voor ander schrijf- en fotografiewerk, waar bijvoorbeeld een regionale krant al gebruik van maakt.

Wil je een bijdrage leveren?

Mocht je ook eens een bijdrage aan Jetje's dag willen leveren, dan is dat altijd mogelijk. Er zijn geen kosten aan plaatsing verbonden, maar er is ook geen sprake van een vergoeding. Het geeft jouw werk wel een leuke exposure. Want dit weblog wordt goed gelezen. Een verwijzing naar je eigen website, weblog, Facebookpagina en vergelijkbaar is altijd toegestaan maar geen affiliate links.

Belangstelling of vragen?

Bij belangstelling of vragen kun je altijd contact met me opnemen en dan kijk ik graag samen met jou wat er mogelijk is. En dat is wat mij betreft best veel.