21 september 2022. Zittende figuren en windmolens langs het water.

Jetje aan het woord

Prinsjesdag vandaag. Groot feest voor een aantal mensen dat met vlaggetjes naar de Koning en de Koningin staat te zwaaien. Die verder ook niet veel anders kunnen dan terugzwaaien en voorlezen wat de regering heeft voorgekookt. Of ze het daar nu zelf mee eens zijn of niet. Het lijkt me geen leuk baantje. Net zo min als het zitten in de Tweede Kamer. Onze luchtfietser gaat er nog even op in, maar veel heil in de situatie ziet hij ook niet.

Omdat er volgend jaar verkiezingen voor de provinciale staten zijn, zal er wel wat uitgedeeld worden. Dat is standaard. Dus dat wachten we dan wel weer af. Je doet er niets aan en kunt dus het beste maar gewoon vrolijk doorgaan. En dat doe ik dan ook.

Jullie Jetje

Samenvatting van vandaag

		Het landart kunstwerk "Exposure" kijkt uit over de Markerwaard;
		Is het leuk om in de regering te zitten? Je moet er waarschijnlijk een bepaald type mens voor zijn;
		Zeeland is de provincie van de vergezichten. Hoewel die verdwijnen achter de windturbines.

We gaan weer eens een stukje landart bekijken

Een boeiende kunstvorm die je vrij weinig tegen komt is landart. We hebben aan deze landart in het verleden op Jetje's dag al eerder aandacht besteed. We hebben bijvoorbeeld al eens gekeken naar:

Polderland Garden of Love en Fire bij Almere;

Morris observatorium bij Swifterbant;

De groene kathedraal eveneens bij Almere.

En vandaag zijn we dus in Lelystad. Op een strekdam bij de haven vinden we het beeld "Exposure" van de Britse kunstenaar Antony Gormley geboren in Hampstead in 1950.

www.jetjesdag.nl | Model Henriëtte Sibie | Nicolaas/S fotografie | Bij exposure in Lelystad|

Van een afstand is er in de stalen constructie een zittende figuur te zien. Daarmee is het één van de weinige figuratieve landart kunstwerken. Meestal zijn die meer abstract van aard. De zittende figuur kijkt uit in de verre verte, over het water van de Markerwaard. Achter hem zit de fashion outlet "Bataviastad" waar de rest van de skyline van Lelystad bovenuit komt. Een mooi punt voor een dergelijk kunstwerk, waar het heel goed tot zijn recht komt.

In tegenstelling tot de andere landart kunstwerken is er geen gebruik gemaakt van elementen uit de natuur zoals de aarden wallen bij het Morris observatorium of de bomen van de groene kathedraal. We zien alleen een grote hoeveelheid stalen balken. En waar je van grotere afstand prima kunt zien dat het een zittende, wat peinzende figuur betreft, is dat van dichtbij beslist niet meer te zien. Dan rest de toeschouwer slechts een stalen chaos.

Toch zit in die stalen chaos een vorm van ritme. Gormley heeft er namelijk naar gestreefd de grote hoeveelheid rechte lijnen die de Flevopolder van nature heeft, in het beeld onder te brengen. Vandaar het ook volledig is opgebouwd uit rechte stalen balken. Gebogen lijnen komen in het kunstwerk niet voor. Als er wel sprake van gebogen lijnen lijkt te zijn, blijkt dit van dichter bij nog steeds een constructie van rechte lijnen te zijn. Voor Exposure is flink wat materiaal gebruikt.

Namelijk zo'n 2000 stalen balken in allerlei verschillende lengtes. De massaliteit is van heel dichtbij goed te zien en komt overweldigend over. Het is ook een kunstwerk dat alleen in de leegte van de gekozen omgeving goed tot zijn recht kan komen. Zou het in een drukke omgeving staan, dan zou dat zeker ten koste van de uitdrukkingskracht gaan. De figuur moet rustig kunnen denken en de wereld overpeinzen. Dat werkt voor dit kunstwerk het beste.

Het is ook goed te verdedigen dat Exposure meer een stuk constructiewerk van een team ingenieurs is, zoals bijvoorbeeld een hoogspanningsmast of de Eiffeltoren in Parijs. Maar dat we wel te maken hebben met een stuk constructiewerk dat geen praktisch nut dient, maar uitsluitend bedoeld is als visueel kunstwerk. En die opzet mag zeker heel geslaagd heten.

Haiku van de dag

Luchtfietsen op Prinsjesdag

Wat zien we vandaag op Prinsjesdag? Eigenlijk louter ontevredenheid als we de kranten en de opiniepeilers mogen geloven. Rutte en zijn kabinet mogen de laagste rapportcijfers ooit tegemoet zien. De Tweede Kamer is al tijden gereduceerd tot 150 man en vrouw aan "klapvee" zoals Jos Brink ooit zijn publiek noemde. Klapvee van een coalitie die elkaar wel in een soort wurggreep moet houden, omdat verkiezingen op dit moment desastreus zouden zijn. Van een positief samenwerkende coalitie lijkt geen sprake te zijn. Het is pure onderlinge dwang. Van een echte tegenwerkende oppositie is evenmin sprake. De oppositie zou alles doen om maar mee te mogen regeren en zal niets doen om de oppermachtige Rutte boos te maken.

En dan? Om wat te gaan doen als je ook regeren mag? De orders uit Europa opvolgen? Constant reageren op wat er elders in de wereld gebeurt? Op zaken die vaak meer invloed op Nederland hebben dan de binnenlandse ontwikkelingen? Of om elkaar vliegjes af te vangen om op te vallen in de talkshows die de televisiekanalen vervuilen? Om zodoende straks een mooi baantje te krijgen waar het goed graaien is op kosten van belastingbetalers?

Stel dat we verkiezingen zouden krijgen. Wat zou dat oplossen? Volgens de huidige peilingen is de VVD nog steeds de grootste partij. Dat betekent na die eventuele verkiezingen en negatieve geluiden straks weer een kabinet Rutte. En dus weer het CDA, weer D66 en vermoedelijk Groen Links en de PVDA. Mogelijk aangevuld met een zesde partij om aan een meerderheid te komen waarmee alle toekomstige besluitvorming weer dichtgetimmerd kan worden. Alles is voorgekookt en geregeld. En dat durven sommige mensen dan nog een democratie te noemen.

Nee, met een echte democratie waarbij het volk wordt vertegenwoordigd door gekozen vertegenwoordigers van dat volk is geen sprake meer. Dan zouden de volksvertegenwoordigers naar dat volk moeten luisteren. Niet om exact te doen wat iedereen wil, wat dat is onmogelijk. Maar wel om op basis van die wil een grote lijn op te zetten die voor iedereen voldoende acceptabel is.

Nu zijn het de grootste schreeuwers die de visie bepalen. En grote schreeuwers willen geen democratische besluitvorming. Die willen dat hun mening de enige echte is waar iedereen naar luistert. Andere meningen deugen niet. Mensen met een afwijkende mening moeten weg. Het is een aanpak die erg dicht tegen een totalitaire staat aan ligt, hoewel de schreeuwers dat ongetwijfeld zullen ontkennen.

Eigenlijk is de eerste stap heel eenvoudig. Geef iedereen die dat wil de kans om een politieke functie te krijgen. Maak dat niet afhankelijk van een partijlidmaatschap. Echt slimme mensen met visie en ondernemerszin komen er namelijk ook zonder partijdoctrine wel. En zijn dat nu juist niet degenen die je hebben moet? 150 gekozen vertegenwoordigers die het belang van het land dienen in plaats van het belang van zichzelf en de partij. Zou dat niet mooi zijn? Want zoals het nu gaat moet je toch wel een bijzonder soort mens zijn om daar plezier in te kunnen hebben.

Uw luchtfietser is bang dat het er voorlopig allemaal nog niet van komen gaat. Het zal wel rommelen in de marge blijven, als de mentaliteit niet drastisch verandert.

En wie zou die verandering van de mentaliteit in gang moeten zetten? Joost mag het weten.

Herinner je je deze nog?

Wat een toepasselijke herinnering vandaag. De doe vriendelijk dag. Al die mensen in de regering die zich uitsloven om vriendelijk naar elkaar en naar de bevolking te doen. Hartverwarmend en dat mag ook wel, want het was behoorlijk koud toen deze foto gemaakt werd. Maar dat is ook wel te zien.

Voor de mensen die het lastig vinden om vriendelijk te zijn staat er in de herinnering een lijst van 50 punten om uit te kiezen. Als daar nog niets bij zit waar je aardig mee kunt zijn, dan weet ik het ook niet meer.

Een vriendelijke ontvangst doet al wonderen

Zeeland

In Zeeland kom ik niet zo vaak. Best vreemd eigenlijk want het is een mooie provincie vol vergezichten. En water. Heel veel water met vogels er in. Helaas word veel zicht een stuk minder mooi door de vele windturbines. Ze zullen hun nut wel hebben, maar verder ben ik er niet echt wild van.

Op weg naar het zuiden van de provincie kom je over de nodige dijken en daar zijn ook deze foto's gemaakt.

www.jetjesdag.nl | Nicolaas/S fotografie | Vergezichten in Zeeland zijn niet zo ver meer

Morgen gaan we bloemen kijken. Dahlia's om precies te zijn en die vinden we momenteel bij Kasteel Keukenhof. Je weet wel, waar we vorige week even binnen hebben gekeken.

Colofon

Jetje's dag verschijnt in principe elke werkdag. Deze publicatie wordt uitgegeven door Henriëtte Sibie samen met Team Jetje, het team dat haar ondersteunt. Het team bestaat uit een wisselend aantal medewerkers. Team Jetje is inmiddels ook in te zetten voor ander schrijf- en fotografiewerk, waar bijvoorbeeld een regionale krant al gebruik van maakt. Voorwaarde is wel dat je in de kunst of de fotografie bezig bent.

Bijdragen

Mocht je ook eens een bijdrage aan Jetje's dag willen leveren, dan is dat altijd mogelijk. Er zijn geen kosten aan plaatsing verbonden, maar er is ook geen sprake van een vergoeding. Het geeft jouw werk wel een leuke exposure. Want dit weblog wordt goed gelezen. Een verwijzing naar je eigen website, weblog, Facebookpagina en vergelijkbaar is altijd toegestaan maar liever geen affiliate links.

Bij belangstelling of vragen kun je altijd contact met me opnemen en dan kijk ik graag samen met jou wat er mogelijk is. En dat is wat mij betreft best veel.